Bundan yüzyýllar önce yeryüzünde bi yaratýk yaþarmýþ kara kabuklu ...Asla diðer canlýlarla arkadaþlýk etmez , sözünü tutmaz , hep kendi çýkarlarý için yaþarmýþ... Birgün suyun ortasýnda küçük bir adacýkta mahsur kalmýþ bu yaratýk....Eðer daha fazla orda kalýrsa , açlýktan ölecekmiþ ....Biran , zýplayarak yapraklarýn üzerinde gezen bi baþka yaratýk gözüne takýlmýþ bizim yaratýðýn , yeþil su kurbaðasýymýþ gördüðü...Hem açlýk hem çaresizlik; yardým istemiþ kurbaðadan , demiþ ki ; yalvarýrým yardým et bana,bu küçük kara parçasýndan ne çýkabiliyorum ne de hayatýmý burada idame ettirebiliyorum..Burda açlýktan öleceðim, ne olur beni suyun karþý tarafýndaki ormana taþý kuvvetli kaslarýnla...Kurbaða önce inanmamýþ bizim yaratýðýn yakarýþlarýna...demiþ ki ; sen hain bir yaratýksýn , nerden bileyim bana zarar vermeyeceðini?Olmaz taþýyamam seni sýrtýmda...ama bakmýþ öyle içten yalvarýyor ki kara kabuklu, kurbaða ;o zaman söz ver , bana zarar vermeyeceksin demiþ tamam mý? Tamam demiþ karakabuklu yaratýk , söz veriyorum , asla zarar vermeyeceðim sana.. Dayanamamýþ kurbaða , tamam sýrf yaþaman için geçireceðim seni karþýya demiþ... Ve almýþ bizim kara kabuklu yaratýðý da omzuna , atmýþ kendini gölün sularýna..1. 2.3. sýçramadan sonra ensesinde öyle bir acý duymuþ ki bizim kurbaða , o an anlamýþ karakabukluya güvenemeyeceðini...Demiþ ki ; hani söz vermiþtin , hani zarar vermeyecektin bana ? Karakabuklu yaratýk cevap vermiþ bu yakarýþýna kurbaðanýn ; arkadaþ , elden ne gelir bu benim tabiatýmda var..Ve kýyýya 1 adým kala can vermiþ kurbaða , karakabuklunun zehriyle...Karakabuklu yere iner inmez açlýk bastýrmýþ , hemen bir av aramýþ kendine...Ve bir avcýnýn gözüne iliþmiþ , bizim yaratýk...Onu hemen dokunmadan almýþ bi kavanozun içine avcý...Karakabuklu , o küçük adacýktaki halinden daha çaresizmiþ þimdi..Her yaný kapalý bi cam kabýn içinde nefes almak bile güçleþmiþ onun için...Ve ordan o an için çýkamayacaðýný anlayýp , kuyruðundaki iðneyi batýrmýþ ensesine , ve kendi sonunu yazmýþ kendi elleriyle....Avcý geç farketmiþ karakabuklunun öldüðünü , yaþlý bir bilgeye danýþmýþ ; neden kendini öldürdü bu yaratýk þimdi diye ? Bilge derin derin bakmýþ avcýya ve demiþ ki , evlat o bir akreptir...Ve ancak çaresiz kaldýðýnda , kendi iðnesindeki zehri vurur ensesine... Çünkü bu onun tabiatýnda var...

ÖMER KÖROÐLU

Paylaþmak istedim...
21-12-2006
Ýzmir