aþkýn lekeli uzantýsýnda
gözlerine mil çekilmiþ bir yürek kaldý ellerinde
önce kýrlangýçlar terkettiler, sonra diðerleri
belki de birer birer öldüler

yazýk oldu erinçlere

tüm uçurumlarý getirdiler ayaðýnýn dibine
yine de cinayet süsü vermedi yok oluþlara
isyanýyla korkularý atbaþý gidiyordu nicedir
aslýnda çoktan vazgeçmiþti insanlarý anlamaktan
çoktan caymýþtý kendi olmaktan

yaþam alýþtýra alýþtýra vermiyordu ya da almýyordu hiç bir þeyi

elleriyle tutunmaya çalýþýrken zamana
yanýtsýz sorularla kayboldu düþleri
kýþlara karýþtý alýp da benliðini
yazgýsýný kurtarmaya çalýþan bu kadýn
beþinci mevsimi mi düþlemiþti ne
tutunamadý ve asýlý kaldý yine yalnýzlýklara

ne kaldý ki geriye?

maddenin dördüncü haliydi, ruhun kim bilir kaçýncý..
kalemi sustu, dili söylemez oldu
gülüþleri isyanýydý, gözyaþlarý çaresizliði
masum aþk olmazdý, olamazdý, bilmez olur muydu hiç
''bir anlatabilsem''diyordu. bir anlatabilseydi
.............................
sahi tüm bunlardan geriye ne kaldý?



Yasemin Can