Þahsenem

Ilk yudumda hatýrlamalýydým
Yataðýnda zehri fýþkýran suyun tadýný
Sonra gözlerinden bir adým öteye varabilmeliydim
Nazende bir mutluluðu
Silebilmeliydi pervasýzca cismim
Þahsenem;
Sana yeni oðullar devþirmeliyim
Haritanýn en temiz yerinden
Sen tanýrsýn oðullarýný bileklerinden
Anasýsýn buralarýn...
Yeniliyor boðazýma týkanan kör yumruðum
Ve kovuyorum doðurduklarýný eteklerinden
Buz gibi soðuyor aramýzda yükselen merdivenler
Suyum tükeniyor þahsenem!..
Doðurduklarýn ellerinde yabancýlaþýyor
Ki sen anasýsýn buralarýn þahsenem,
Oðullarýný tanýrsýn bileklerinden
Kan fýþkýrýyor çografyanýn en temiz yerinden
(ellerinin deðdiði son yerden)
Sen anasýsýn buralarýn Þahsenem

Oysa ben hiç buralý olmadým....


Þahsenem..

Ýçimin aðrýlarý senindir.
Senindir gülüþlerinin aydýnlattýðý keder..
Kefen biçerken sessizliðin ömrüme
Kuþlarýn kanatlarýna yazýlýr son nefesim…
Ki bilirsin þahsenem
Aðularý doðunun hep gül kanar ya ellerinden
Ay düþmez gecenin sabahýnda…
Bilirsin þahsenem
Ýçimin temmuz ihanetlerini…
Dað kokusu betiminde
Güz yanýðý þu pus gecede
Trabzanlardan düþen benim þahsenem
Tut beni…



24.10.2006/29.12.2006

istanbul

mehmed asým