Dilinde Aþk Vardý Yüreðinde Ýhanet Bölüm - 13

ONÜÇÜNCÜ BÖLÜM


Gerçek Aþk ve Ben




Seni tanýdýðýmda sevda çiçeðim, ben kýrk sekiz sen ise on sekiz yaþýndaydýn. Ýki senede birbirimizi tanýyabildik. Ve birlikte olmaya karar verdik. Yeni bir þehir, Hayatýmýzda görmediðimiz insanlar ve yeni bir ev. Sen yirmi idin ben elli. Ayrýlmaya karar verdin. Sen yirmi bir ben elli bir. Uzun geçen dört sene sen yirmi beþ ben ise, rüzgarýn peþine takýlmýþ.Þaþkýn bir adam. Yaþýn ne önemi var. Sen yeni bir hayata yelken açmýþ, ben ise yelkenlerini dolduran rüzgarýn önüne düþmüþ bir o yana bir buyana savrulan kazazedeyim.
Bahar da bitti sevda çiçeðim. Yazýn ilk aylarýndayýz. Doðum gününe çok az kaldý. Baharýn baþýnda diktiðimiz Gül fidanlarýnýn hepsi tuttu.Himmet dayýyla on gündür, bahçe ile uðraþýyoruz. Beni boþta yakaladý mý çalýþtýrýyor. Bu yaz kiremitleri aktaracaðýz, kaytaracaðým ama izin vermiyor. Fidanlar boy atmaya baþladý. Gövdeleri de ele avuca geliyor. On beþ gün sonra iki fidanýn arasýna masayý yerleþtireceðim. Pastayla çaylarda hazýr oldu mu? Himmet dayýyla beraber Veda’nýn doðum gününü kutlayacaðýz.

Aralýk 1998

Eve yerleþeli bir ay oldu zamansýz gelmiþiz. Burnu-muzu dýþarý çýkaramýyoruz. Hava çok soðuk. Nerdeyse karlayacak. Mutlaka bir yere yaðýyordur. Bütün gün soba yanýyor. Ýçerisi sýcacýk. Bu kasabaya geldiðimiz-den beri sona ermeyecek olan balayýmýzý yaþýyoruz. Ýkimizde çok mutluyuz. Hafta içi, sabah kahvaltýlarýný ben hazýrlýyorum. Karýmý burnunun ucunu öperek uyan-dýrýyorum. Güle oynaya karnýmýzý doyuruyoruz. Sonra bende yeni bulmuþ olduðum iþime gidiyorum. Öðleyin, yine sofranýn baþýna geçiyoruz. Tabi karþýmda giyinmiþ hafif makyaj yapmýþ bir güzel oturuyor. Bana neler yaptýðýný anlatýyor. Bende kendi yaptýklarýmý anlatýyo-rum. Ayþenaz’la çok iyi anlaþýyor. Sultan haným da Veda’yý Ayþenaz dan ayýrmýyor. Akþamlarý radyo dinli-yoruz. Daha televizyon alamadýk. Geceleri uzun ve sa-kin geçiyor. Ýþimiz olmadýðý zamanlar birbirimize sarý-lýp yatýyoruz. Yaymýþ olduðu enerji tüm soðuðu unutturuyor. Ve karý koca olmanýn güzelliklerini yaþýyoruz.
En büyük lüksümüzü hafta sonu yaþýyoruz. Erken kalkmak yok. Bir kural koyduk, Pazar günleri sabah saat ona kadar yataktan çýkmak yok. Kahvaltý hazýrlama görevi Veda’ya ait. Beni öperek uyandýrýyor. Bende onu yakalayarak yataðýn içine çekiyorum. Yoruluncaya kadar oynaþýyoruz. Yorgun bir þekilde kahvaltý sofra-sýnýn baþýna gelince, çayýn soðumuþ olduðunu görüyoruz. Kahvaltýdan sonra programda kasabayý dolaþmak var. Kutu gibi küçücük bir yer. Kýrlara açýlýyoruz. Kasabanýn dýþýnda küçük bir göl var Oraya kadar sýký bir yürüyüþ yapýp Gölün güzelliðini seyrediyoruz. Geleceðimizin falýna bakýyoruz. Gölde yüzen balýklarý sayarak.
Burada günlerimiz, tek düze ama mutlu geçiyor. Geriye dönüp baktýðým zaman geçmiþimizin sis bulutlarýnýn arkasýnda kaybolduðunu hissediyorum. Bazen öyle anlar oluyor ki, hem kendimi, hem de Veda’yý Jervantes’in Donkiþot’una benzetiyorum. Hiç durmamacasýna yel deðirmenleri ile savaþan.
Geçen cumartesi akþamý yemekten sonra Sultan haným bizi oturmaya çaðýrdý. Kendisini kýramadýk gittik, ben Sultan hanýmla laflarken Veda ile Ayþenaz mutfakta çay demliyorlardý. Ayþenaz seslendi:
... Hasan aðabey bu gün okulda arkadaþlarla tartýþtýk hayatta gerçek aþk diye bir þey var mý? Ben var diyorum Veda ablam yok diyor.
Sultan haným
... Bu kýz da nereden bulur böyle münasebetsiz þeyleri. Kýz Ayþenaz bunlarý düþüneceðine mýsýr patlatýn.
Artýk lafa karýþmak zamaný gelmiþti.:
... Dur hele sultan haným, gerçek aþk vardýr. Bana göre Ayþenaz’ýn, uzakta aramasýna gerek yok. Yaný baþýnda ona baksýn. Ýstanbul gibi bir þehirden kalk, hiç tanýmadýðýn görmediðin bir yere yerleþ derdi neydi ki, sevdiði bir çok insaný geride býraksýn. Ýþte o gerçek bir aþkýn kahramanýdýr.
Veda çaylarý getirip daðýtýrken Ayþenaz’da mýsýrlarý patlatmaya baþladý. Çay daðýtma iþi bitince gelip yanýma oturdu.
Veda
... Bizim yaþadýðýmýz aþkýn gerçek aþk olduðuna inanmýyorum.. Gerçek aþkýn olup olmadýðýný ancak en az on yýl beraber yaþadýktan sonra bahsedebiliriz.
Hasan cevat
... Ben senin gibi düþünmüyorum. Gerçek dediðimiz aþký yaþayanlardan ne farkýmýz var? Geriye dönüp bakalým. Neler feda etmiþiz. Sen on sekiz yýlýný silip attýn. Bu hareketin sana ne kazandýrdý? Onu da anlatacaðým. Geride kalanlarýn gözünde sen yolunu þaþýrmýþ, yaþlý genç fark etmeyen, ilk tanýdýðý kiþiyle kaçan hastalýklý dengesiz bir kýzsýn. Birkaç arkadaþýný bir kenara ayýrýrsak, ailenden dahi böyle düþünen çýkacaktýr. Bana gelince hayatým. Boyunca çocuklarý olan, kýzý yaþýnda bir kýzla ortadan kaybolan ihtiyar bir sapýk, bundan sonra ki yaþamýmý sürdüreceðim. Biz ikimizde gerçek aþký yaþayan iki kiþi olmayý hak etmiyor muyuz? Söyle bir tanem hak etmiyor muyuz?
Sultan haným
... Tamam yeter Hasan Cevat bak kýzý aðlattýn. Ýkinizde ne yaþamýþsanýz hepsini unutun. Her ne kadar anne ve babalarýnýzýn yerini alamayýz ama burada dostlarýnýz. Yalnýz deðilsiniz. Kýzým sil gözünden akan yaþlarý dayanamam aðlamana. Ayþe çaylarý tazele.
Veda
... Ben bu kötü sýfatlarý hak etmiyorum Sultan haným.Haksýzlýk bu. Ne yapayým benim kýsmetim akraným deðilmiþ.Ayþenaz mýsýr patlatýyor, çaylarý ben tazelerim.
Ayþenaz
... Vallahi dýþarýda kar yaðýyor. Tutarsa yarýn kar topu oynarýz.
Hasan Cevat
... Yarýn Veda’yý kardan kadýn yaparýz. Bütün gece bahçeyi bekler.
Evdeki hüzünlü hava daðýlmýþ ve Veda yeniden aramýza dönmüþtü. Arada sýrada da olsa ailesini düþündüðünü hissediyorum. Þimdilik üzülmekten baþka bir þey gelmiyor elimden.
Veda
... Hasan Cevat unutma sen bir erkeksin. Lafa geldi mi güçten kuvvetten bahsedersin.. Beni koruyamayacak olduktan sonra, anamdan babamdan niye ayýrdýn ki. Dýþarýda nöbet beklemesi gereken kiþi sensin.
Hasan Cevat
... Kendine geldin ya benimle kafa bulursun. Bizde koynumuzda dost diye düþman besleyelim. Hain. Neyse gerçek aþklardan bahsetmiþtik deðil mi? Gençlik yýllarýmda bir film seyretmiþtim. Love Story. Türkçe adýyla aþk hikayesi, orda gerçek aþk vardý. Birde Titanik, hala o sahneyi gözlerimde canlandýrabiliyorum. Kýz salýn üzerinde,çocuk suyun içinde donup öleceðini bildiði halde son ana kadar kýzý düþünüyor. Orada da gerçek aþk var. Ben size gerçek bir aþk hikayesi daha anla-tayým. Yanlýþ hatýrlamýyorsam olay Avustralya’da geçiyor. Ýki genç motosikletle dað yolunda ilerliyorlar. Yokuþ aþaðý inerken arkada oturan genç kýz, arkadaþýna seslenir / Ne olur yavaþla korkuyorum./ Delikanlý cevap verir / Bütün gücünle seni seviyorum diye haykýrýrsan belki yavaþlarým. Genç kýz bütün gücünü toparlar ve haykýrýr / Seni seviyorum / Sesi yamaçtan aþaðýya dalga dalga yayýlýr. Fakat delikanlý bununla yetinmez / Þimdi bana sýký, sýký sarýl / der. Genç kýz tüm saflýðýyla delikanlýya sarýlýr. Delikanlý devam eder / Bak yavaþlýyoruz fark etmedin mi? Kaský mý al kendi baþýna geçir sýkýldým / genç kýz delikanlýnýn dediðini yapar. Bu sýra-da motor viraja girer ama fazla hýzdan dolayý virajý alamaz ve savrulur. Þarampolden aþaðý uçar iki gençte yola savrulurlar. Ve bu kazada bir ölü vardýr. Oda kaský kýza veren delikanlý.

Peki hikaye böyle mi bitmiþtir?

Hayýr Hikayenin aslý þudur. Motorun frenleri patla-mýþtýr. Bu yolculukta bir kiþinin kurtulma þansý vardýr. Kask kimde ise o. Þimdi bana söyleyin bu olayda ger-çek aþk var mý, yok mu? Peki Veda, sen ve ben bu aþkýn neresindeyiz. Gerçeðinde mi? Yoksa elbise deðiþtirir gibi sevgili deðiþtirenler gibi sahtekar mýyýz? Hiç sanmýyorum sevgilim biz gerçek aþký yaþayanlardanýz.
Veda
... Hasan Cevat vakit geç oldu kalksak nasýl olur?
Ayþenaz
... Biraz daha oturun. Ne güzel sohbet ediyoruz.
Hasan Cevat
... Sultan haným müsaade edersen biz kalkalým
Sultan haným
... Hadi bakalým herkes evli evine yarýn kartopu oynamak istiyorsanýz erken yatýn.


Tuðrul PEKEL / devamý var