Yalnýz sendin her yalnýzlýðýma ortak
Bir Robinson yahut… vesaire
Meczup kimliklerin arkasýnda
karanlýklara mahkum bir Nietzsche

“… benimle kal,
çabuk çökmektedir akþam.”
yapraðýn kýlcallarýna iþlenmiþ, Zaman.
Saatler sarhoþ onu on geçe kývamýnda,
sürtük takvim yapraklarýnýn kalça kývrýmlarýnda
Zaman, hep yalnýzlýðýmýn yarýnda

Koynunda mý istersin,
yoksa düþünde mi
ne istersin ki benden?

Yalnýz kalmak oldu bana haram,
gözlerin aksinde boðuluyor Zaman

Bak!!!
Duman sensiz tütüyor.
Terk et içtiðim sigarayý,
içime çektiðim o mayhoþ beyazý

Kahrýn ayazýnda çiseleyen gözlerin,
sesin Zaman’ ýn kulaðýna fýsýltý

Yaþamak gümüþ bir tabaka baðrýnda
zamaný tütün gibi sarmak
ölümün, ömrüme sarmaþ dolaþ

Beni bana býrak
Zaman, ölüme bile ortak