Þarkýlarýn yüreðime battýðý bir günün sonundayým yine. Yeni bir þarký radyoda, kalbimi týrmalýyor iþte. "Yapma, dokunma bana. Kim dokunduysa sana, ona git, orada kal..." Süzülürken damlalar pýnarlarýndan gözlerimin, düþünüyorum sessizce diðer taraftan. 'Yüreðim de böyle mi söylüyor acaba?' diye soruyorum kendime çaresizce. Yüreðimi ve mantýðýmý karþý karþýya getirip, benliðimi bir köþeye sýkýþtýrmayý baþardý yine bir þarký iþte. Ne demeli þimdi?
'Git, verdiðin tüm sözleri yutuyorum bir solukta, unuttum bile seni, hadi git' mi demeliyim?.. Zor!.. Unuttun mu gerçekten, unuttun mu göl kenarýndaki o sakin, o sessiz, o saatlercesine, o zamansýz bakýþlarýmýzý... Ýçimde býraktýðýn derin yalnýzlýðý, büyük acýyý unutabilir miyim gerçekten acaba?
Olur mu dersin zaman, ilaç bu yaraya da...
Unuttun mu gerçekten, 'Beni býrakma'larý, unuttun mu sevdiðim 'Günýþýðým' diye biten sevgi dolu söz yumaklarýný...
Önce bir tebessümü çok gördün bana, zamanla en yakýnýn yaptýn sonra! Bir zamanlar gözünün görmesine tahammül edemediðini, sonra sesini duyamayýnca göz yaþlarý ile aramadýn mý? Sayýsýný bile bilmediðim 365 günleri bir kalemde silip atmaya mý çalýþýyorsun sen? Yapabilir miyim sanýyorsun senli günleri gördükten sonra sensizliði... Dayanabilir mi bu yürek, sensiz 365'lerce gün ve geceye...
Kim dokundu yüreðine? Nerede unuttun beni? Þimdi diyebilir mi yaþanan bir dolu zamanýn sonrasýnda bu yürek sana, 'Git, nerde unuttuysan beni orada kal.' diye.
Seni, senli zamanlarda býrakmayý isterdi kalbim. Baþaramadý... Hala bende, hala benimle, senli ama sensiz zamanlarý yaþamaya çalýþýyor bedenim. Ruhum, sensizliðe alýþmaya çalýþýyor. Sen git... Gittiðin yerde kal. Ben, gittiðim yere kadar giderim. Gitmediði yerde, bende kalýr, seni, seninle bir olmuþ ruhumu, her ana birebir þahitlik etmiþ olan bedenimi, geçmiþteki her þeyimi olduðu yerde býrakýr, devam ederim yoluma ayrý bir yolda...
Hiç bir þey sormadan sana, tek bir âný anýmsamadan. Ýsminin tek bir hecesini anmadan yürürüm o yolda. Kendimi ezdirmem sana... Kaldýðý yerde kalýr her þey. Giderim bende, sessizce, yavaþça. Geride kalanlarýn kollarý arasýnda, gözyaþlarýyla...

Kötü Ýçerik Bildir
Gerekçe: Okumuþ olduðunuz metnin ÝzEdebiyat Yayýn Ýlkelerine aykýrý içerik barýndýrdýðýný ya da baþka bir sorun içerdiðini düþünüyorsanýz lütfen bize bildirin. Bildiriminiz anonim tutulacaktýr ve en kýsa zamanda editörlerce incelenecektir.