Üþüyen ve bir tek buna üþenmeyen bir bedenden ibaretim þimdi. Baþucumda izmaritlerinden yalnýzlýðýma kale yaptýðým bir kültablasý, üzerimde sýcaklýðý yetmeyen bir battaniyeyle seni unutmanýn planlarýný kuruyorum, hayatýmda yapmam gereken tüm planlarý bir kenara atarak. Kaç þiþe þaraptan sonra akmayý býrakýrsýn damarlarýmdan, bir günde tüketilmiþ kaç paket sigara seni unutturacak dertler verir baþýma, kaç yüzden sonra silinir yüzün aklýmdan? Hesaplýyorum; ermiyor aklým, rakamlar beynimde büyüyen, çoðalan, birbirini yaralayan ve bundan zevk alan insanlar gibi. Kalbimdesin, kaç ay oldu saymadým, duvarlarý yumrukluyor, isyankar tekmeler savuruyorsun, aðaçlara kör bir býçakla isimler kazýyorsun, her aðaca bir kalp, her kalbe bir ok atýyorsun, kanatýyorsun her aðacý, ormanlar yakýyorsun acýmadan. Sonra oturup aðlýyorsun yangýnýn tam ortasýnda dizlerini karnýna çekip, baþýn ellerinin arasýnda çocuklar gibi ve dizlerini her karnýna çekip baþýn ellerinin arasýnda çocuklar gibi aðlayýþýnda seni planladýðýmdan da uzun bir sürede unutacaðýmý anlýyorum yani çocukluðun çekiyor beni sana, mutlu olmayý özlemiþ bedeninle karþýma her dikiliþinde karþý konulmaz bir girdap gibi sürükleniyorum sana. Senin çektiðin acýlarý düþünmek unutturuyor acýlarýmý. Oysa sen benimleyken yalnýzlýðýný özlüyorsun. Boþluða bakarak dinliyorsun sözlerimi, boþluða kuruyorsun cümlelerini.
Çýkmýyorum vakit sabahý çoktan geçmiþ olsa da yataktan, daha bu hayatýn çok azýný yaþamýþ olsam da ölümü þimdiden kabullenebilecek kadarým. Tahammülüm yok insanlardan bir þey beklemememe raðmen onlarýn benden çok þey beklemelerine.
Üþüyor ellerim, sen ellerimi tutarken kavuracaðýný sandýðým sýcaklýðýna raðmen çok çabuk silindi sýcaklýðýn avuçlarýmdan, varlýðýnýn bereketi çok çabuk tükendi.