Sonrasý

Bilemiyorsun çünkü yanýmda deðilsin þu an
Çayýmda þeker yok
Sigara içmiyorum artýk
Sana aldýðým sandalyede ben oturuyorum
Kitaplarýna gözüm gibi bakýyorum
Her yerde asýlý bir resmin var
Ben sana bakýyorum
Ama sen beni görmüyorsun
Senden sonra her þey deðiþti buralarda
Örneðin hava çok soðuk
Bana aldýðýn kazaðý giyiyorum
Ve giderken býraktýðýn atkýda kokun
Türküler dinliyorum artýk
Saz çalmak için hevesim oldu
Hani Âþýk Veysel dinlerdim de
Güzelliðin on par’etmez bende ki bu aþk olmasa
Derdim ya sana, Þatýroðlu’nun dizelerinden
Sevdalýsý oldum türkülere
Ben böyle çok mutluyum sensiz
Ýnsan özlemeliymiþ sevdiðini
Bir þeyler eksik ama düþünüyorum
Eksik olan sen deðilsin
Neydi bende bilmiyorum
Eski bir þey sanki
Yoksun ya eskitiyorum
Ne yaparsýn zaman böyle geçiyor
Alýyorum elime kalemi baþlýyorum yazmaya
Yazmak bu ya eskitiyorum iþte seni
Unuttum söylemeye, ben aðlamýyorum artýk
Eskisi kadar duygusal deðilim sanýrým
Çokta maço oldum bu sýralar
Stres toplarýný kenara atýp
Kendime bir tespih bile aldým
Yakýþýyor elime, ya sence?
Biliyorum cevap veremeyeceksin
Sana inat hoþlanmadýðýn her þeyi yapýyorum
Ardýndan þiir bile yazýyorum
Aþk olsun,
Seni yazarken
Her daim mutluluðunu diliyorum
Eskitiyorum derken eskiciye vermek için deðil
Daha çok yaþamak için eskitiyorum sevgimi
Çünkü biliyorum
Eskidikçe her þey deðerini arttýrýr
Hani tekrar uyanýrým hesabý yapýp ta
Hazinesini kendi ile gömenler var ya
Bende diyorum ki
Seni eskitiyorum çünkü?
Eskidikçe yüreðime can veriyorsun
Paha biçemiyorum
Ya canýmdan olursam?

Biliyorum ki!
Sevmek ölmek deðildi
Sevmek bir kere daha fazladan
Yaþamak için dua etmekti Tanrý’ya
Ve ben hala yaþýyorsam bil ki
Seni halen sevdiðimdendir sevgili…