"Hayranlýðý o dereceye vardý ki; yere düþtü ve kendinden geçti." -Fuzuli (Leyla ile Mecnun)
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Dün gece o þehri terkettim. Ardýmda ne býraktým, bilmiyorum. Seninle tanýþtýðýmýz o gün biliyordum sensiz yaþayacaðýmý… Çok güzeldin çünkü sen, hiç bu kadar güzelini sevmemiþtim. Çok zaman düþündüm haddim mi benim böylesine bir güzele vurulmak? Affet ama seninle bir ömür geçirmenin saadetini bile düþündüm elimde olmaksýzýn… Ama yanýmda olduðun zamanlar, bir saniyemi bile boþa geçirmedim. Hep gözlerine baktým. Ne zaman buluþsak bir yerlerde ben hep gözlerini gördüm gözlerimde… Ama sen görmedin… Sonra sesine vuruldum. Her kelimeni duydum çünkü baþka bir þey duymuyordum. Ne dediysen hepsini kazýdým beynime. Ziyan olmadý hiç biri… Bazen gevezelik ettik, geyiðe sardýk çoðu zaman… Ama her kelimenin anlamý vardý dudaklarýndan dökülen… Her kelimen dolu, her cümlen banaydý sanki. Hep cevapladým seni, beynimin en ücra köþesindeki kelimeleri bulup kullandým, sýrf senin sözlerin kadar anlamlý olsun diye… Yine de yükleyemedim manalarýný… Çok da önemli deðil zaten zira sen duymadýn… O kadar dikkatliydim ki yanýnda, en ufak hareketimi ölçüp biçmeden çýkarmýyordum bedenimden. Aðzýmdan çýkan hiçbir sözcük sana ters gelmedi. Sen gül diye elimden geleni yaptým. O kadar güzel gülüyordun ki, gülüþünü göremezsem ölürüm diye düþündüm hep… Seni güldürmeden gülemedim ben hiç! Gülmeyi en çok sana yakýþtýrdým bugüne kadar, hep gül istedim. Kollu makineden aldýðým bebeði sana verirkenki gülümsemeni hiç unutamam artýk! Biliyor musun? O an sen bebek için gülüyordun, ben sen gülüyorsun diye… Ama sen bilmedin… Son gece seni býraktýðýmda elini son tutuþum olduðunu biliyordum. Elini hafifçe sýktým, gülümsedim, gözlerinin ta içine baktým ve sustum. Sana sarýlmak istedim, belki bir iki sözcük dökülürdü aðzýmdan, belki þimdi bu yazýyý deðil de, sana mektup yazýyor oldurdum. Kimbilir, belki de içki þiþelerinde kaybolurdum. O ayrýlýk aný, bilmiyorum ne kadar sürdü ama hiç bitmesin istedim. Sana duygularýmdan iki kelime söyleyemedim, sadece sustum. Belki sen hissederdin içimde kopan fýrtýnayý… Ama sen hissetmedin… Dün gece o þehri terkettim. Ardýmda ne býraktým, bilmiyorum. Yanýmda sadece çantam vardý. Ýçimde koca bir sen…
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © CaRDaKLI, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |