Sen irice gözbebeðimden büyüttüðüm
kaný serilmemiþ bir masum gibi saðýr dünyaya
Lafazan bir durgunluk gibi seyrolunduðunda
Bir albatros kirpiði –ki o en çok senin bakýþýný vurgulamýþtýr-
Belki de dizelerimde diyemediðim her dem’i
Koþuþacak çocuklar aðýzlarýndan masallar taþýrarak


Sen þýmarýk bir akþam yaðmuru kadar sýkýlgan
söyleyemediðin ve söyletmediðin bir güneþ çýtýrtýsýný yaprakta duyarken
Kýskanýrken aslýnda için için þafak rengi gitmeleri gece yarýlarýndan
Gözlerine esnediðin buluþmalarý kaçýracaksýn -ki bir seher donuk kalacak-
Fýrtýnasýndaki usluluðu göremediðin her kuþ kadar
Uçuþacak sahiller boyumdan sevdalar aþýrarak



Sen elleri kaçkýn bir sýnýr müdavimi
Saçlarýmý göðsünde biriktiren bir sarhoþ
Ölesiye tutkun maviye
Rengine taþkýn her büyüye onay verirken
Uçurtmalarý mý izlersin hep
-ki Bilirim fýrtýnasý sesinde can bulan kuþlarýn kanadýna sevdalar baðladýðýný-

Sen Bir çýrpýda söyleyebildiðim þiirlerce yalýn
Kendine inkar notlarý tutan acemi bir tutuklu

<< Ellerini kaçýrsan da
gür saçlarým parmaklarýna gömülür >>