Nihayet korktuðum baþýma geldi,
Nimetinden mahrum etme yar beni
Rýhlet köprüsünün sýrrý aþýldý,
Gönüllerden, akýllardan sor beni.

Mübtelâ olmuþum o yüce baða,
Esir düþtüm eriþilmez bir daða,
Varacaksak eðer kýymetli çaða,
Hamal gibi iþçi gibi yor beni.

Gayem günlük deðil bir ömür boyu,
Kurt her zaman kurttur,yok olmaz huyu
Yüreklerin hak ettiði arzuyu
Geciktirme kucak kucak sar beni

Gölgendeyim bu sevdalý halimle,
Yalvarýrým cümle bilmez dilimle,
Ne ettiysem kendim ettim elimle,
Suçlu isem cezalandýr vur beni.

Þüphe koyma sakýn akl ü hânene
Bu kul bildiðinden emindir yine
Mâdem ki zehr ile geçti bu sene
Gelecek yýl sefâlara sür beni

Ýspata hazýrým…Yeter ki iste,
Gözlerim sulanýr en ufak histe
Medet dudaðýndan çýkacak seste
Diliyorsan paramparça kýr beni

Sevdi yürek baðýþlanmaz gaf deðil
Nifak deðil ,nispet deðil , laf deðil
Kin duyma sen beklediðim af deðil,
Peþinden ayýrmak biraz zor beni.

Aþýk Meçhul der ki ,hep böyle iþte,
Düþtün ya gönlüme cismim ateþte,
Hele þu sevdama az bir iliþ de,
Kuþlar gibi cývýl cývýl gör beni...


Müjdat ER