gün içinde en çok midemle iliþki içindeyim. Sizin aklýnýzdan iç organlarýnaz geçiyor mu bilmiyorum. ama bir hastalýðýnýz olmadýðý müddetce organlarýmýzý pek düþünmeyiz biz insanlar. kaybetme korkusu yaþamadýkca deðerini anlamayýz belki de.
   Ben her gün aklýmda midemi defalaýca canlandýrýyorum. Ama onu kaybetmekle burun buruna olduðumdan deðil. onun görecini ne sürede yapoýðýný öðrenmeye çalýþýyorum.tok karnýna almam gereken bir ilaç kullanýyorum.sabah mideme zarar gelmesin diye bir þeylðý atýþtýrýp ilavýmý alýyorum.bir ilaç daha vaý iþtahýmý açan. öglen yemek yeme krizine giriyorum. o kadar çok yiyorum ki karným aðýrýyur, sanki öðütme iþlemini yapamýyor gibi. biraz hareket etsem; ne bileyim bir merdiven çýksam hatta elimi yýkamak adýna banyoya gitsem kalbim zorlanýyor, nefes almam zorlaþýyor, çok yoruluyorum.yemek yemek o kadar yoruyor ki içimi.ama engel olamýyorum.bende aotýk engel olmaya çalýþmýyorum. tatmin olana kadar yiyorum.sabahk aldýðým ilaç öðlene kadar midemi terk etmiy oluyor.öðleden gece 10*a kadar özgürüm.týka basa yiyip sonra da yediklerimi kusuyorum. akþama kadar üç kez kusuyorum.hepsinde midem aklýmda.yerken düþünemiyorum ve dolayýsýyla engel olamýyorum. sonra kendime gelince midemi ve kilo almaya mahkum bedenimi kurtarmýþ oluyorum. medim kilo almamam için bana yardýmcý oluyor.ortaklaþa bi sorunun üstesindem geliyoruz. o kalorilerdan kurtulduðumuzun mutluluðunu düþünerek odama geliyorum,midemde yemek kalmýþtýr hepsini çýkarmýþ olamam,akþam almam gereken ilacýda alýyorum.günlük görevim bitti çok mutluyum.hayatomdaki bir sorunu bu sayede noktaladým.
   ama bugünden itibaren þüphe duyuyorum. çünkü artýk günde üç kiz ilaç alýcam.öðlen almam gerekiyor.nasýl kusarým? korkuyorum,,,