Soðuk bir kýþ günündesiniz,çok yoðun olan iþlerinizi bitirme telaþýndasýnýz ayný zamanda eve gitmek için son otobüse yetiþme telaþýndasýnýz…Saat gecenin yarýsýna yaklaþýyor.sokakta bir tek siz ve gece vardiyasýna kalmýþ aþýklarýn olduðu zamandasýnýz yani gecenin bir yarýsýndasýnýz.Ýþleriniz yeni bitmiþ o günün defterini kapatmýþ ve hýzla otobüse yetiþmek için olaðanca gücünüzle koþuyorsunuz.koþmanýz gereken 10 dakikalýk yolu o hýzla 6 dakikada geliyorsunuz ve otobüs duraðýna vardýnýz.o an ne düþünürsünüz?
Sorumun cevabýnýn “Ohh bee otobüse yetiþtim.!!!” Olduðunu düþünüyorsanýz yanýlýyorsunuz.Kan-ter içinde geldiðim durakta otobüse yetiþmenin verdiði mutluluðun yaný sýra o esnada baþýmý kaldýrýp gökyüzüne gözlerimi diktiðimde gördüðüm muazzam güzelliðe gülümsedim.Onca saat dýþarýdaydým.Ýþ için koþtururken fark edemediðim o birbirinden güzel ve zevkle ýþýldayan yýldýzlar ile Gecenin kaptaný dediðim Ay Dede’yi bir anda karþýmda bulunca içimdeki bütün kirden ve pislik arýndýðýmý hissettim.Hani derlerya “Bir kuþ gibi hafifledim”diye…Ýþte ben de aynen o yolun yolcusuydum o gece…….
Sizce de garip deðil mi?...Bizler dünyaya çalýþmak için geldiðimizi düþünüyoruz ve tüm vaktimizi çalýþmaya adýyoruz.Halbuki o çalýþma temposu sýrasýnda gözümüzün önündeki onca güzelliði de yitirmiþ oluyoruz.Yaþanan güzellikleri yaþamakla yok ediyoruz.Güzellikler yaþanmadan akýp giderken biz yaþanamayacak þeylerin peþinde koþuyoruz ve ne yaþanmayacak olanlarý yaþayabiliyoruz ne de güzellikleri…
Otobüs beklerken insanýn aklýna hiç bu kadar güzel þeylerin geleceði aklýmýn ucundan bile geçmezdi.O muhteþem güzelliði izlerken birden “Ohh…Þükürler Olsun!!!”dedim.Aslýnda ben söylemedim.Bana göre Yüreðimin dile ve dudaða bir emriydi bu…Bana bu güzelliði fark ettiren herkese ve her þeye teþekkür ederken otobüste zaten duraða yanaþmýþtý.Haa bu arada þunu da belirtmek isterim:Bugüne kadar iþ yoðunluðum nedeniyle arayýp sormadýðým ve bu yüzden gönlünü alamadýðým herkesten de özür dilerim.Beni Affedin….