Çukur gözlü,kara saç ve gözlü,cin gibi bakýþlý,akýllý canlý bir kýz
çocuðu Firdevs.
Babasýný,bebekliðinde kaybetmiþ,yetim . .
Babasýnýn ölümünden,bir süre sonra,Annesi bir baþkasý ile evleniyor.Böylece Babasýnýn ölümü ile baþlayan kadersizliði
sonuna kadar sürmüþ,güzeller güzeli Firdevsciðin.
Üvey babasý,daha henüz beþ yaþýnda iken,onu çalýþtýrmaya baþlamýþ.Tarlaya giderlermiþ,tarlayý sürerlermiþ.Beþ yaþýnda
Firdevs,öküzlerin önünde düþe kalka,tarla sürmeye çalýþýrmýþ.
Tüm düþmelerinde,babalýðýnýn diðren dürtüsünü yermiþ ardý-na.Aðlarmýþ,gözyaþlarýný gören yok,Anne evde,hastaymýþ
yataktan kalkamazmýþ artýk.Eve geldiðinde,gizlice Annesine
ayrýl bu adamdan,ben bakarým sana Anneciðim dermiþ.Bu söz-de hep ýsrara devam etmiþ.Hakikaten de Anne kýzcaðýzýný
dinleyip ayrýlmýþ kocadan ama,hasta zaten,kýsa süre sonra öl-müþ.Allahtan,birde ablasý varmýþ Firdevsin.Bu kez Ablasý sa-hip çýkmýþ Firdevse.Ýyi de hemen biriyle beþik-kerkmesi de
yapývermiþler.Velhasýl oniki yaþýna gelince de Firdevsi evermiþ-ler.O çocuk!Ne imiþ evlilik?Ne bilsin.
Böylece,beþ yýl kuzu-kuzu beraber yatmýþlar onlar.Bir-gün beyi,Hasan Bey,Askere çaðrýlmýþ,Çanakkalede Seferberlik
Ýlan edilmiþ çünki.Gitmiþ Hasan Bey,gidiþ o gidiþ,geri gelememiþ.Çanakkalede Meçhul Þehit Hasan Bey!
Beyi Askere gittiðinde Firdevs hamile imiþ,sonra Hasan-Hüseyini oðlunu dünyaya getirmiþ.Kucaðýnda,mavi
gözlü,sarý saçlý güzeller güzeli bebesi ile kalakalmýþ,bir
baþýna.Gerçek,uzun,çileli bir Hayatýn Öyküsü.