Feride,üç yaþýnda güzel þirin bir kýz çocuðu,Babaanne
ile yaþýyor.Anne babasý,o daha birbuçuk yaþýnda iken
resmen boþ olmuþlar.
Minik,þirin bir kasabada,otururlarmýþ.
Boþ olayýndan sonra,Baba iþi icabý þehire taþýnmýþ,
orada,baþkasý ile yeniden evlenmiþ.Ara sýra,Babaanne
torun beraber,Babaanne oðulu,torun Babayý,ziyarete gi
derlermiþ.Ýþte bir ziyaret günü..
Feride,baþýna gelecekleri,hep hisseden biri..Korkular,ey
vahlar içinde,minicik,çaresiz,bekleyiþte..
Kapýyý çalmýþlar ! Tak ! Tak ! Tak ! . . . . . . . . . .Gelenin kim
olduðu,biliniyor mu ne ?Bu kapý,hiç çabuk açýlmaz,bizler
çaldýðýmýzda.Sonunda açýldý kapý,girdik içeriye.Güzide
Analýðýmýn,buz gibi soðuk bakýþlarý,üzerimizde. .Güzel bir
yüzü var,keþke ruhu da güzel olsa idi .?Gündüz,Baba,evde
deðil,Babaanne,Ferideyi,Güzide Hanýma býrakýp,oðlunun
iþ yerine gidiyor.Eyvah ! Ama Eyvah ki ! Yine,yine Eyvah !.....
Feride ise,en çok yerli yersiz,çimdikler yiyeceði korkusunda
O da ne ?Güzide Annesi,Feridecik ile,oyun oynamaya hazýr
lanýyor,Evin geniþ bahçesinde,derin bir kuyu var !
Bir kapaklý sepet,bir uzun urgan,baðlayýp sepetin sapýna ur
ganý,oturttu Ferideciði sepetin içine,salladý kuyuya,daldýrýp
daldýrýp çýkardý,uzun sürdü bu durum,nihayet çýkardý.Sepetin
kapaðýný açtý,yaþýyordum.Dönüp arkasýný,odasýna girdi.Feride
ýslak,Feride korkunun dik alasýnda,o henüz üç yaþýnda!Diðer
odanýn en karanlýk köþesine büzülmüþ,küskün Babaanneyi
bekliyor,o da gelir,en nihayet.Feride!Feride!Nerde imiþ benim
kýzým!Cevap yok ama yine de bulur onu,alýr gönlünü.Feride der:
`Babaanne,Beni Buðakma` Býrakma