Seherde kulaðýma ezan okunduðundan belki,
Doðduðumdan beri Saba makamýný seviþim..
Zaman zaman küçülüþüm,
Direniþe acizliðim,
Ýþkencesinde kalmaktan
Büyük günahlarýmýn
Bir, iki..

Aþktan tedirginliðim,
Kararsýzlýðýndan, rüzgardan ürkmüþ mumun
Her nefes veriþinde sersemce yalpalayan..
Kalbine sýðamayan koca gövdeme nefretimden,
Karýncýðýndan, kulakçýðýndan sarkan..
Çýkmazlarýný istimlak edemeyen ruh halimden....
Alfabemdeki kýsýrlýk;
“Seni sevdim” ile yetinmemden,
Ekleyememekten baþka harf,
Bir, iki..

Bu topraklarý seviþim,
Ýklimiyle kavrulmamdan
Kýsýk ateþte, harsým emdirilerek anamdan...
Beni benden öte anlamasýndan,
Ayný yanýk izini taþýyan
Ýnsanýmý seviþim...
Ayný eczadan derman bulan,
Mütetabbibe inat..

Bu kökü derinde öfkem,
Kirli biberon soðuranlara
Anasýnýn ak memesi yerine..
Çektikçe aðzýndan, peþinden koþan dudaðý
Bir araya gelemeyen yetmeye
Saydýrmalarým,
Bir iki..

Bu kahrým kendime,
Bu kýrgýnlýðýmýn nedeni birikimim..
Bu umudumun temeli
Öðrenmeye yeni baþlamam
Bir/Ýki/Mim...


erol baþçý
www.blogcu.com/erolbasci