sahipsiz gölgeler gibi yüzün artýk bende
kahretmiþ yanlýzlýklara inat
anahtarsýz kelepçeler vurdum sevdaya
hak etmediðini bile bile
isyan edercesine sessizliðe
haykýrdým yüzünün sahipsiz gölegesine
yalnýzlýðýma kahrettim gecelerce
ve aðladým aldatýlmýþlýðýna ömrümün saatlerce
bomboþ sokaklarý izledim sonra
hani elele gezdiðimiz
hani bir de küçük penceremiz vardý
yaðmurlarý dinlediðimiz
kilitler vurdum ulan sükûnetin diline
sen yokken üzerime çökmesin diye
küfürler saydým o boþ sokaklara
kavgalar ettim yaðmurlarla
yaktým sensizliðiyle sessizliðe bürünmüþ þiirleri
ve bir alaca karanlýk edasýyla izledim hayallerimi
üzerine bir sigara daha yaktým sonra
sonra uzattým usulca gölgene ellerimi...