"Bütün þiirlerde; kaldýrýmlarý, bütün kaldýrýmlarda; büyük bir þiiri arýyordum" o þiir þehirde... Ve sonra...? Ben bu þov sehirde ne arýyorum..."Bütün kemikleri kýrýlmýþ bir çýðlýðý yürek diye peþimden sürüklüyorum!..." Uçmasý yasaklanmýþ bir kuþ olmaktansa; küllerimi savura savura, soluk benizli gardiyanlara inat, deniz bakýþlý bir göçmen kuþun kanadýna paryalýyorum kendimi...Ve sanki uzun zamandýr acýyla bu þehri arþýnlamamýþ da kocaman bir maviliði kucaklamýþ gibi kollarým delice mavi kokuyor... Fakat giderken götürdüðüm kýzýl elmalarý koparttýðým dallar aðlýyor geride... Kýrýk bir dal gibi gidiyorum ben de... 'Yeryüzü bu kadar geniþken, bize açýlan odalar neden bukadar dar!?!' diye beraber düþündüðümüz, inþirahý düþlediðimiz, hayaller dokuduðumuz, garib dostlarýmýn aydýnlýk yüzlerini ýslak yastýklara gömüp gidiyorum... Ve gittikçe bileniyorum...
zaman:biriekimin:kekrebirdemi

Sesindeki yakýnlýk...Sesindeki uzaklýk...Ýmtehaným olsun!Özgürlüðü, Anadoluyu, Ýstanbul'u sever gibi sevdiðim dostum... SOM bir dostluk bizimkisi... Mýzýkçý deðil ama ölesiye hüzünbaz..."Birbirine açýlan sokaklarýn, birbirine kapalý çocuklarý" olmamýz için çok uðraþtýlar ama olmadý... Ýçimde bir yýðýn cümle... Elimde bulanýk kelimeler... Kýrýk bir testiden sýzabiliyor ancak ifadeler... Ne desem yarým... Ne desem eksik... Hep kahýr! Býkmýyoruz lakin...
'Acýya dair ne varsa severim, çekmediðim varsa ona da talibim!'derken; bu 'kelam mermileri' kalbindeki karanlýk noktadan namluya oradan da yüreðimin tam ortasina dogru akýyordu... Bilemedin!...
Bilirim; KANAMAK hoþuna gidiyor biraz da!...Ama çamuruna þükrettiðim Rabbim'in rýzasý için kýr aklýndaki olumsuz, bitap düþüren kafesleri...(Belki birgün bulunur bir gevþek parmaklýk...)Ve þehir ýþýklarýnýn okuyla yaralý gecenin titrek baðrýnda susarak ve susayarak dua et ki:Dünyanýn bütün kuþlarý havalansýn aklýnda...
yer:yedikuledekisekizincikulem