Öyle yaþamalýsýn ki ölünce mezarcý bile üzülsün. -Mark Twain |
|
||||||||||
|
Seni Seviyorum. En sevdiði tombik ayýcýðýný kabuslarýndaki canavara kaptýrmýþ küçücük bir kýz gibi hissettiðimde kendimi, güçlü kollarýnýn altýnda huzur buluyorum. Yaðmur ormanlarýnda kayýp bir ruh oluverdiðimde apansýz; ait olduðum yere kalbine sýðýnýyorum. Biliyorum ki sen hep varsýn ve hep benimsin benimlesin. Varlýðýn bana mutluluk veriyor kocam…Ýncindiðimde, üzüldüðümde yaslanýveriyorum göðsüne. Dünya üzerinde çarpan milyarlarca kalpten yalnýzca birisi belki kulaðýma aþký fýsýldayan. Ama en deðerlisi gözümde. Huzura teslim oluyorum tik tak yerine aþýðým diyen bir yüreðin eþsiz ritminde… Seni Seviyorum. Seni ne kadar çok sevdiðimi anlarken kendimi de her gün yeniden keþfediyorum. Aþk ne biliyor musun adamým? Yokluðuna katlanamamak. Aþka dair yeni anlamlar ekliyorsun her doðan gün kelime hazneme. Sensizlik býrak katlanýlmayý düþünülmesi bile cehennem bir canavar gözümde. Anlamýsýn sen hayatýmýn. Yokluðun asla tamamlanmaz eksikliðim; varlýðýn benliðim…Ne mutlu bana; yýllarýn acýmasýzlýðýna teslim olmayan bir aþkta sadece kocam deðil hala sevgilimsin benim… Seni Seviyorum. Elimi asla býrakmayanýmsýn adamým. Adam gibi adamým…Parmaklarýmýz bilir yolunu; bir nehrin uyumlu akýþý gibi akar birbirine. Üþürüm ben bilirsin çok üþürüm. Kartopum dersin bana ama bilirsin kara buza dayanmaz ellerim. Isýtanýmsýn soðuðumda. Bilirsin burnumun da hiç ýsýnmadýðýný ayaz vurdu mu güne, bu yüzden midir dudaklarýn hep dolaþýr minik bir burnun üzerinde? Seni Seviyorum. Okuduðun için belki beni sadece ikimizin anladýðý bir dilde. Gözümdeki gülüþ yeter dünyayý önüme sermene. “Yok” yoktur benim için kelimelerinde. Arzumu, tutkumu, ruhumu okursun bir bakýþ mesafesinde. Bazen yarýna dair düþlerimi benden önce anlarsýn þaþýrtýrsýn beni bile. Ne istediðimi benden önce bilen bir adamý koymaz mýyým hiç kalbimin en özel yerine… Seni Seviyorum. Gecenin siyah örtüsü bir tül gibi serildiðinde üzerimize, yeni bir aleme kapýlýr gideriz seninle. Kadýn ve erkek olmanýn gerçek anlamýný keþfederiz el ele. Ben sen olurum sen ben sadece iki kiþilik gecede. Uyku tutmadýysa alacakaranlýðýn labirentlerinde; kelimelerin akacaðý yer bellidir. Göðsündür en güvenli yastýðým. Uykuda bile sýmsýký sarar kollarýn. Gözümü açarken yeni bir güne hissederim ki aþkýmýn koynundayým… Seni Seviyorum. Dünyaya iki caný kattýðýmýz için el ele. Kýzlarýnýn gözlerine bakarken titrer için. Yumak yumak yuvarlanýrken halýlarýn üzerinde aile olmanýn hazzýný tattýrdýðýn için hepimize. Sadece aþýk bir koca deðil kýzlarýna aþýk bir baba da olabildiðin için daha da deðer kazanýyorsun gözümde… Seni Seviyorum. “Böyle bir sevda kara toprakta biter” diye þarkýlar söylerken ellerim ellerinde gözyaþlarýný sicim gibi akýttýðýn için tüm içtenliðinle. Aðlamayý da gülmeyi de paylaþabildiðim için seninle. Her doðan gün kendimi dünyanýn en güzel kadýný hissettirdiðin için yeniden. Gülüþlerinde yakaladýðým için gülüþlerimi seviyorum seni adamým. Seni Seviyorum.Aþýlmaz gibi görünen dað gibi engeller dikildiðinde önüne; gözünü kýrpmadan savaþtýðýn için adeta ölümüne. Kendine olan güvenin hayran býrakýyor beni adamým. Ama gün gelip omuzlarýna aðýr geldiðinde hayatýn yükü; dizlerimin üzerine uzanýp bir çocuk gibi saçlarýný okþatmaný seviyorum erkeðim. Yaþam adlý bu dik yokuþta elimden aldýðý için elin gücünü, kendimi güçlü hissediyorum. Tanrýçam derken sen bana devleþiyorum aynamda… Seni Seviyorum. Sevilmenin tadýna doyulmayan hazzýný yaþattýðýn için bana. Sevmenin tüm fýrtýnalarýný yaþattýðýn için bu aþkta. Siliniyor senden baþka tüm canlýlar yeryüzünden “yanýmdayken bile özlüyorum seni” dediðin anda… Seni Seviyorum. Uçuk kaçýk bir kadýnla yaþamayý þikayet deðil gurur sebebi saydýðýn için evlilik oyununda. Canýn sýcacýk evinde uyumak isterken mýþýl mýþýl, bu deli kadýn dansetmek istiyor diye, kavalyesi olduðun için sabahýn ilk ýþýklarýna kadar. Dünyanýn öbür ucuna da gitsen bir telefon mesafesi kadar yakýn olduðunu asla unutturmadýðýn için. Dizelerinle süslediðin için aþkýný. Seviyorum seni kocam sevginle sardýðýn için dünyamý… Seni Seviyorum. Geçmiþimin sahibi, hayallerimin ortaðýsýn. Canýmýn özü, yoldaþýmsýn. Vazgeçilmezimsin benim. Yerine kimseleri koyamadýðýmsýn. Neþemde, hüznümde hep yanýmda aradýðýmsýn. Ah erkeðim adamým, sen benim öbür yarýmsýn… Funda BÝLGÝLÝ 23.01.2007
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Funda BÝLGÝLÝ, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |