kavuþmak deðildi hayalim karþýlaþmaktý sadece…
sana dair bir þeyler yazmayalý, ümidin yokken yaþa(ma)yalý neredeyse 3 yýl oldu. Utanýyorum kalemimden, seni yazdýðým her harften, senin için akýtmadýðým her damla gözyaþýmdan, içinde sen olmayan hayallerimden, gülüþlerimden, sevdamdan, hayattan, senden ve sana bu yazýyý yazdýðým için sevenimden…küçülsem diyorum þimdi yada hiç olmasam, yada hiç olmasa sensiz 3 yýl.
Savaþamadým, savaþmadým, yenilgiyi kabullenmeye hazýr buldum kendimi, yenilince unutulursun sandým. yanýlmýþým… her terk ediþin ve hiç gelmeyiþin yordu beni, ümitte bir yere kadar sevda da. Gözlerini hatýrlayamýyorum, varlýðýn hayal meyal geliyor gözümün önüne. Þimdilerde kavuþmak deðil hayalim sadece karþýlaþmak. Yokluðunda anlýyorum ki varlýðýn (hiçbir zaman yanýmda olmasan da), sevdan, sana dair ümitlerim, uykusuz gecelerim ne zevk verirmiþ hayatýma…her þey nafile, kavuþmak hayal olduðuna göre karþýlaþmak hayalim olsun bundan böyle…
imkansýzým sen oldukça sevdam hep var olacak...