Gecelerin haþmetini ve haþyetini idrak edenler, tefekkür etmenin önemini nezih ortamlarda yaþayarak ve haz alarak anlarlar. Ýlk bakýþta karanlýk insanlarda ürperti, panik hissiyatýný uyandýrýr, kuþku ve kaygýlara kapý aralar. Oysaki göremeyenler ne yapýyorlar? Gecelerin o esrarlý kulvarlarýn da yol alýrken, insan pür dikkat kesilir ve her þeye hazýr olmanýn heyecanýný yaþamak zorunda kalýr.
Kalbimizin atýþýný aniden hýzlandýran, nabýz atýþlarýný biranda yükselten, savunma reflekslerimizi hazýr hale getiren nedir, yalnýzca merak mýdýr? Aslýnda irademiz kalp ve nabýz atýþlarýmýzýn normal seyretmesini istiyor lakin bir iþe yaramýyor, hissiyat bildiðini vazifesi doðrultusunda icra ediyor.
Bilinmeyenlere karþý yaþadýðýmýz bu panik beklide gereksizdi belki de bir saadet derinliðiydi, alýþýk olmadýðýmýz her bir durumda kaygýya kapýlmamýz bizim açziyetimizi haykýrýyor. Zira yaratan hayýr ve þerrin kendine ait olduðunu bizzat elçisi tarafýndan bildiriyor, buna raðmen bilmek bir iþe yaramýyor bilakis yaþamak gerekiyor. Gecenin karanlýðýnýn, gündüzün aydýnlýðýndan ne farký var yaratan açýsýndan. Sadece bir farký var geceleri münacata ve teslimiyete daha çok ihtiyaca var. Geceler genelde matemli olur çünkü dostlarýn uyuyor olmasý, hakikatlarý býrakýp rüya âlemine dalmasý onu pek üzer ve hüzünlendirir.
Aþklarýn örüldüðü, bedenlerin gömüldüðü kabirlerde geceler gibidirler…
Gece ile kabir birbirini tamamlayan unsurlardýr zira gizemler her zaman onlarda saklýdýr, katiyen ifþa etmezler, edemezlerde zira onlarýn vazifesi deðildir. Gecelerin duygularý kuþatan esrarýnda, aydýnlýk bir yolun bulunduðunu ihlâs ve ihsan sahipleri iyi bilirler ve bizzat yaþayarak onun letafetiyle hemhal olurlar. Saadet teþekkülüne erenlerin farklý ve fakat azametli olmalarýný, net bir duruþu sunmalarýný yürek sahipleri iyi bilirler. Ýnsanlarýn en iyi dostlarý ve dert ortaklarý sýrlarýný paylaþtýklarý geceleri ve onu yaratan olmuþtur. Derin bir nefesle kendine olan tavsiyeleri alýr, verdiðinde ise sýrlarýný deþifre ederek kimseye açamadýðý dertlerini paylaþýr. O an kuþku yok, kaygý yok, panik yok, geri dönüþüm yok, minnet etmek yok, sadece kendi ve ona ait geceleri vardýr.
O görkemli ve sükûnetli geceleri, yudumlayarak içmenin ve derinden bir nefes çekmenin ne ifade ettiðini ancak onu hissederek yaþayanlar bilir. Geceleri içerdiði anlamý ile yaþamanýn, gün içinde yanýlma ve aldanmalarýn nihayet bulacaðý bir anýn, her an yaklaþmakta olduðunu mutlaka bilmeliyiz. Onlarca þahit olduðumuz kaza ve belayý kimler bekliyordu ki? Avuntularýmýz ve kuruntularýmýzýn ve ön yargýlarýmýzýn dertlerimize hiçbir zaman deva olmayacaðýný bilmeliyiz. Asliyelimize dönmenin zaruretini idrak ederek vakit kaybetmemeliyiz. Þekliyeti önemseyerek yaþamamýz, bizlere her zaman kaybettirdiði halde buna devam ediyoruz. Ona baðýmlý kalmayý sürdürdükçe kan kaybediyoruz ve takatsiz kalýyoruz ama yinede enaniyetten vazgeçmiyor direniyoruz.
Ýþte akýl sahipleri düþünürlerse, geceleride gündüz gibi yaþamanýn faziletini deneyerek, yaþayarak anlayacaklardýr.
Mustafa CÝLASUN