"Azgýn sularda, ölüm kalým mücadelesi" baþlýðý dikkatimi çekti.
Azgýn sular...
Azgýnlaþmak...
Azmak...
Hadsizliðin temel vurgularýdýr.
Hadsiz olmak, bir sýnýr tanýmamaktýr.
Ýnsani ölçüleri, dýþlayarak, enaniyetin panayýrýnda yaþamaktýr.
Ýnsaný bu konuma getiren, muhakeme ve muvazene hasletlerinin iflasýdýr.
Asliyetinin gereði deðil, vefa kat, etki ve tepki ölçeðinde çalýþmasýdýr.
Hadsizlikte ilk aklýmýza gelen, þerrin odaðýný ölçü gören kroniklerdir.
Ýki ayrý özellikleri iktifa eden bir gaz iken,
Ol emriyle bütünleþen âlem senfonisi,
Rahmetin tecellisi, serinliðin kalesi, arzýn dengesi,
Rýzkýn sebebi, kirin korkusu durumunda bulunan,
Bu mübarek su...
Neden "azgýn" tabirine muhatap kalýr, anlayabilmiþ deðilim.
Ýnsanlarýn iradesi vardýr.
Bunlarýn kabul ve ret lüksleri bulunur.
Fakat suyun ve nebatatýn, böyle bir hukuku bulunmamaktýr.
Ýnsanýn hizmetine vakfedilmiþ bu mübarek su.
Neden azgýnlaþarak, ecele sebep olsun.
Düþünmeliyiz!
Bilgi sahibi olmadan, neyi ve nasýl düþüneceðimiz bilmeliyiz.
Akýl, iz'an, idrak herhalde emanete býrakýlmamýþtýr.
Kâinatýn Hâkimi mutlak olan, Cenabý zülcelâl hazretlerinin,
Emrine tabi olmaktan baþka bir þansý bulunamayan,
Bu mübarek suya “Azgýn” denmesini, hüznümle yudumladým.

Mustafa Cilasun