Ellerime aldýðýmda bu þehri
Gün bitimi kýzýllýðýna boyalýydý saçlarýn
Denizine vurmuþtu gölgesi,
Alacakaranlýk gözlerinin


Yakamozlarý atlamýþtý istavritler
Ve karanlýðýna dalmýþtý Marmaranýn
Biz sade seslerini duyduk giderlerken
Ve ince bir çizgi görebildik izlerinden

Göze aldýðýmda bu þehri
Akþam ezanlarý duyuluyordu varoþlarýnda
Sen rýhtýmýnda bekliyordun saatleri
Geceye koþuyordu vapur dumanlarý

Zaman eski bir yelkovaný kovalýyordu
Kaçarak akrebin kýskançlýðýndan

Ellerime aldýðýmda bu þehri bebekti daha
Ve yumuktu gözleri hayata
Kim büyüttü acýlarýmýzý
Kim sevdi sevdalarýmýzý?

Biz büyüdükçe büyüdü þehir
Biz aðladýkça ýslandý sokaklarý
Biz gülümsemedik ki güneþe
Güneþi kýzýla sevdalýydý


Yüreðime aldýðýmda bu þehri
Gün doðmamýþ, deniz durulmamýþtý daha
Þehir ve sen ...
Sarmaþ uyuyordunuz hala

Galata’ da sadece balýkçýlar
Ve gece tarifesi taksiler vardý
Bir de bulut vardý kulenin arkasýnda
Güneþe yatmýþ

Ah bir de sen vardýn
Hep vardýn
Ben sana varamadým