Çanak/kale,
Çanaðý kan kale! ..
Truva'dan Gelibolu'dan
Ýki kadeh kan sundu tarihe...

Kaz daðýnda Sarý Kýz'ýn gölgesi aðladý.
Gözyaþý döküldü gamzelerine...

Arýburnu'nda düþtü Halime'nin Ali'si.
Yavuklusunu boþa bekledi Ayþe'ler,
Seferinden dönmeyecekti Ýsmail'ler, Halil'ler.

Boðaz'ýn kapýsý Kilitbahir'di.
Koca Seyit, bu kapýnýn bekçisi...
Ýkiyüzonbeþ okkalýk top mermisiyle,
Ýþgalciye geçit vermedi, veremezdi.

Conkbayýr'da Bombacý Mehmet'in sesi
Ölüme davetiye gibi:
"Haydi! .. Haydi! .. Þimdi! .."
Bir elinde süngü takýlý mermisiz tüfeði,
Hasmýna geldiði yeri gösterdi.

Ve mart günbatýmý renginde,
Uykusuz gözlerin beklediði an
Bir cýgara sarýmý ötedeydi ölüm...
"Allah Allah" sesleriyle yýrtýldý siperler
Atýldý düþmanýn üstüne üstüne,
Yayýndan boþalan ok örneði Memet'ler.

Yorgun bacaðýný Zýðýndere'de,
Alçýtepe'de baþýný býraktý karýncalara...
Ne mezarý vardý, ne taþý tahtasý?
Sadece þehit olabilmekti,
Duatepe'de göðe açýlan ellerin duasý.

Ýþte böyle çocuklar! ..
Bu yüzbinlerdi Atatürk'ün emrinde
Ölüme gülerek giden.
Bu yüz binlerdi sömürüye geçit vermeyen.
Dostun gururu, düþmanýn korkulu rüyasý…
Ünite Çanakkale, dersimiz vatan sevgisi.