Ýnsan yaþamdaki hiçbir þeyi zorlamamalý. Hayal de kurmamalý ta ki iyice emin olana kadar. Sakýn sevmeyin, aþýk olmayýn nasýl olsa bir gün ne o sevgi, nede aþk hakettiði yeri bulmayacaktýr ve ellerinizde boþluk, gözlerinizden süzülen yaþlarla, anýlarýnýzýn aklýnýzdan çýkmayacak görüntüleri... Kala kalacaksýnýz...

Bir gün ansýzýn gelmiþtir ve yaþamýnýzda o an sanki bir milat oluþmuþtur kanmayýn nasýl olsa zaman ne milat býrakýyor nede çözülemeyen iliþki... Fotoðraflarda kalýr tüm güzel duygular ve siz o fotoðraflara bakarken, yaþamý da enine boyuna sorgularsýnýz...
Bir þey yaþanmýþ ve bitmiþtir fakat, yaþananlar mutlaka bir yerlerde duruyordur ve zaman zaman sizi yalnýz býrakmaz, ta ki ömrünüzün sonuna kadar...

O bir fotoðraf olarak kaldý yaþamýmda... güzel bir aný olarak iþledi yüreðime ve bir gün geldiði gibi gitti... Oysa her an yanýmdaydý, olmasa bile...
Yine yanýmda, nereye baksam onu görüyorum, her þarkýda var ve gökyüzüne her baktýðýmda gözlerini kaçýrýr ve bilirim ki onda da bir þeyler kaldý ve unutulmayacak anýlarýmýzla gözlerini kaçýrsa da düþlerinden soyutlanamayacaktýr...
II
Sevginin yalaný olmaz, yalan zaten sevgi olmaz... O sevdiðini söylediðinde, daha önce belki de ben sevmiþtim ve O bunu bilmiyordu... Bu yüzden anlatamadým ki içtenliðimi... Sanki hep bir þüphe oluþturdu içinde sevgime karþý ve yanlýþtý düþündükleri, bunu O da biliyordu.

Güvensizliðim herhangi yanlýþa düþmemesi ve baþýna bir þey gelmemesi açýsýndan dý... Bunu deðiþik bir güvensizlik olarak gördü ve sorun bu noktada odaklandý... Olsun ben seviyordum ya O bunu tam olarak algýlamasa da olurdu, seviyordum iþte... Hem de onun için her fedakarlýðý yapacak kadar... Bir gün benden kopacak olsa bile O’nu yine çok seveceðim ve anýlarýmý korumak için hafýzama þifre koyacaðým vede kimseler anamayacak benden baþka...
Seni, sen istediðin gün, senden kopmayý göze alacak kadar seviyorum, yeter ki mutlu olasýn Biþkobe...

Bazen içimi bir sýkýntý kaplýyor ve o an herþeyi kaybedeceðim korkusuna kapýlýyorum... Hiç bir þey önemli deðil yeter ki seninle olduðum düþlerim yitmesin ve o düþlerde kurduðum dünyamý seninle paylaþayým...
III
Olur ya, bir gün nefes almayý unutursam, hiç kimse unutamayacaðýný iddia edemez ya neyse, eðer ki unutursam o gün burada olmam, sevgimi yüreðine göm beni hissedeceksin ve seninle olacaðým... Yine sana doðrularý göstermek için zaman zaman canýný sýkacaðým sen aldýrma bana, alýþkanlýk iþte, senin hiç bir zaman üzülmeni istemiyorum ki...

Bir gün gideceðim, burada olmayacaðým, sen olacaksýn... O zaman gökyüzüne bakarsýn, sana bulutlardan el sallar, güneþten göz kýrparým... Güneþ gözünü kamaþtýrabilir ve topraða üç damla gözyaþýn ulaþýr... Bir baþka gün orada bir çiçek görürsün, belki boynu büküktür, aldýrma, o çiçek senin için yeþerdi fakat umursamaz bir ayak altýnda kaldýðý için boynu bükülmüþtür, yeniden yaðmura ulaþýrsa yine tomurcuklanabilir ve iþte gerçek sevginin anlamý da budur... Burada olmasam da býrakacaðým sevgim, sürekli çiçekler açacak...
Sevgim, aþkým eðer bensiz bir dünyada, bir gün Kadýköy’e inersen, sana el açacak olan O yaþlý teyzeyi geri çevirme senden selam getirebilir bana...

Ey inandýðýmýz büyük güç, suçumuz ne ki, özgürlüklere yelken açamýyor, sevginin doruðunda yalnýz kalamýyoruz...

Ýþte sana son þiirim Biþkobe:

Yangýnlarýnda Kül Olurum Aþkýmýzýn...

Yoksun ya,
Sendeyim, seninle kuruyorum saati...
Gecenin bir vakti,
Düþlerimden kopup sana dualar ediyorum...

Bir gün görürmüyüm seni, ellerinin sýcaklýðý gözlerinden saçan ýþýðýn mesajý olur mu yine...
Biz ki, çok sevmiþ, sevilmiþtik. Sevmeyi de sevilmeyi de zincire vurdular...
Þimdi kimbilir neredesin, ne haldesin, Biþkobe...

Dün akþam pencereni izledim ýþýk vardý, sen yoktun, anýlarýn yüreðime inmiþ, gözlerim yaðmurla yarýþýyordu... Sen yine yoktun Biþkobe... Tanrýnýn verdiði sevgi sendromu, özgürlüðün yýkýk dökük penceresinden ellerin olarak yansýyordu, sen yoktun, acýlarýn vardý kalbimi sýkýþtýran, iç çekiþin kullaklarýmda çýnlarken, son bir kez daha baktým pencerene, ýþýk vardý, sen yoktun,
Biþkobe...

Bu sevda alýr götürür beni, bilmediðim ülkelerde adýný sayýklarým. Bir Çin’li kýz çýksa karþýma sen diye sarýlasým gelir... Portekiz’de Yahudi’lere yapýlan iþkenceler gibi yanar yüreðim ve soluðu
Santa Fe’de alýr, Kýzýlderililere anýlarýmý anlatýrým... Bir gün sen olmazsýn yanýmda, Everest kadar yüceltirim duygularýmý, haykýrýþým okyanuslarda gemiler batýrýr, dünyayý yakarým uðruna, belki bir kurþun alýr götürür beni, yangýnlarýnda kül olurum aþkýmýzýn...