Ey kýtanýn maðdurlarý, mahzunlarý,
Kadýnlarý, çocuklarý yetim kaldýnýz,
Sahipsiz, biçare, kan pare, can yerde,
Mazlum halde, kýtadan göçüyorsunuz.

Dimaðým duruyor, nutkum çöküyor,
Zihnim havale geçiriyor, kalbim titriyor,
Dizlerim kireçleþti, ayaklarým gitmiyor,
Kimseler sizleri görmüyor, ilgilenmiyor.

Hani insan içindi, insanlýktý medeniyet,
Artýk tanýdýk senin gerçek yüzünü þirret,
Gasp, zulüm, bilinmeliydi senindir ihanet.
Tarihe þahit olarak yaþamak, bir zillettir.

Her savaþta, maðdur kadýn ve çocuklar,
Aslýnda onlar yeryüzünün manasýdýrlar,
Müstekbire karþý, hanif kullarý ararlar,
Çaresizlik için de, gözyaþlarýný akýtýrlar.

Ne olur yarenler, dostlar, ahbaplar,
Ne bu hal, hareket yok, tüketim çok,
Rezalet ayyuka çýkmýþ, tavan yapmýþ,
Cennet vatan teraneleri her yeri sarmýþ.

Bu nasýl bir cennet vatan ki, ahval periþan,
Gasp ehliler, illegal tacirler, kýzlarý satanlar,
Fuhþu, alkolü, eroini, simsarlýðý pazarlayanlar.
Cennet denilen arzý mekânda tertipleniyor…

Ne vakit uyanacaðýz, kimlere inanacaðýz,
Din önderleri kayýplarda ne zaman bulacaðýz,
Hiç olmazsa bari hep birlikte zalimleri lanetle,
Yürek dayanmaz artýk yaþanan bu vahþetlere.

Stratejik ortaðýmýz dedik, zulme ortak olduk,
En aþaðýlýk, pislik nifakýn odaðýna sarýldýk,
Uçaklarýmýzýn modernizasyonlarý için anlaþtýk,
Filistin, Irak mazlumlarýnýn sadece kanýna baktýk.

Eðer rahmet kesilirse, þayet bir azap gelirse,
Çoktan hak ettik, kimse tarafýndan bilinmese de,
Efendimiz gelse, inananlarýn bu gafletini bir görse,
Arz sarsýlýr, sema katlanýr, insanlar fark etmese de.