ENKAZ YIÐINLARI ALTINDA

Beni yalnýz býrakýn…Kimseyi görmek,iþitmek istemiyorum.Yapýlacak ne kadar iþ,gidilecek ne kadar yer varsa; tüm randevularý ortadan kaldýrýyorum.Kendimle yalnýz kalmak istiyorum.Beni benden baþkasýnýn anlamayacaðý kendimle…


Bir iç hesaplaþma bu.Bir muhakeme..Bir iç çekiþme..Bulunduðum yer,edindiðim konumdan hayata yeniden baþlamak istiyorum..O yüzden beni yalnýz býrakýn..Bana; akýl, nasihat, öðüt vb. söylemlerde bulunmaya da kalkmayýn..En büyük saygýsýzlýðý yaparým size karþý..Onu baþkasýyla gördüm..Sakýn dokunmayýn bana.Dost þefkati ile uzanan eliniz; içimdeki yanan ateþi körükleyecektir.Kapanmayan yaramý deþecektir.Bu yüzden;sakýn dokunmayýn.Delicesine, uðrunda ölürcesine sevdiðiniz bir insaný baþkasýnýn kollarýnda görmek,size nasýl bir acý yaþatýr.Tahmin edin?

Þimdi ne yapmam gerekiyor,söyleyin bana..Herþeyi yýkýp daðýtmalý mýyým? Ya da olgun insan moduna girip,sakince düþünmeli mi?Bir karmaþanýn ortasýndayým sanki..Yönlendirmeyin ya da yöneltmeyin..Vücudumun her yeri sýzlýyor..Bir deprem yaþýyorum sanki.Merkez üssü; Yüreðim ve beynim..Þiddetini ölçebilmek çok zor.Verdiði hasar ise;Enkaz yýðýnlarý altýnda son nefeslerim…


SERCAN TAÞKIRAN