SONSUZ

Kabuðu kýrýlmýþ kaplumbaða gibi, evim baþýma yýkýlmýþtý sen gittiðinde, sýrt üstü düþmüþ hamam böceði gibi çaresizdim, biri gelsin beni ezsin diyordum .
Gitmek zorundaydým. Neden olduðunu bende bilmiyorum. ama böyle olmasý gerekiyordu.
Devamý çekilecek olan serinin, ilk filminin sonundaki huzursuzluðu hissediyordum o zamanlar. The End yazmýþ olsa da; hikayemizin bitmediðini bilmek, merakla karýþýk ümit dolduruyordu içimi. O ümit olmasa nasýl yaþardým bilmiyorum.
Beni beklediðini bildiðim için gitmedim. Her döndüðümde seni burada bulacaðýmý bildiðim için gidecek cesaret bulmadým. Sadece bir an için böyle olmasý gerektiðini düþündüm. Daha fazla kalamadýðým için gittim. Tanrým; galiba hayatýmýn hatasýný yaptým.
Hani isim tamlamalarý vardýr ya, sen benim hayat tamlayanýmdýn, gidince tamlayansýz kaldým. Tek baþýna bir isim,, çok yalnýz…
Her isim tamlayansýz kalsa da, tek baþýna anlam ifade eder. Fakat söyledin ya; ben tamlayaným, tamlayan tek baþýna ne anlam ifade edebilir ki?
Ýnsan var ya; yalnýzlýða bile alýþýyor. Sen gidince, tek baþýna bir isim olarak, kendi anlamýmý keþfettim. Gitmesem belki hiç tanýyamazdým kendimi.
Yeni tanýdýðýn kemal’de seviyor mu beni?
Seni sevmemek mümkün olsa sevmezdim.
Çok kýzgýnsýn deðil mi?
Artýk deðilim.
Ama kýz bana.
Kýzamam.
Sevmiyorsun iþte, sevsen kýzardýn bana. Dökerdin içindeki zehri. Sonra da sýký, sýký sarýlýrdýn bana. Ne güzel sarýlýrdýk her kavgamýzdan sonra hatýrlasana
Seni sevmemek mümkün olsa, yemin ederim sevmezdim.
Kemalllll
Susssss
Sana sarýlmak istiyorum. Filmin devamýný çekebiliriz. Hikayemizin bitmediðini bana sen söylemiþtin.
Evet bitmedi hikayemiz. Ama az kaldý.
: ((( kemalll, hala seviyorsun beni,
Her öykünün bir sonu olmak zorunda,
Ama þimdi bitmek zorunda deðil,
Daha geçen Pazar, uzun öyküler yazmamam gerektiðini söylemiþtim. Okunmasý özellikle de yaþanmasý çok zor oluyor.
Kemalll, yapma…
Hatýrlýyor musun? Sana asyammm derdim.
Selvi boylu deðildim ama ben, kýsaydým. Ben o sevdiðin kiþi deðildim. Belki o yüzden gittim.
Sen benim Asyamdýn. Selvi boylum al yazmalýmdýn.
Yanýlýyorsun iþte, benim ne selvi boyum ne al yazmam vardý. O zaman da anlatamadým, þimdi de anlatamýyorum. Benim kusurlarým var, senin sevdiðin kadar mükemmel deðildim, olamam, kimsede olamaz. Sen beni ütopik ben tanrýça gibi sevdin. Beni deðil onu sevdin
Ýkisi de ayný kiþi
Deðil?
O tanrýça, bense insaným.
Sen benim Afroditimsin.
EY KUL, tanrýça olmanýn ne kadar aðýr olduðunu biliyor musun sen? Üstelik tanrýlar hep yalnýzdýr. Sen benim sevgilim olmadýn, hep kölem, hep kulum oldun. Beni yalnýz býraktýn.
Çok güzeldin amaa,
Kemal yapmaaa, deðildim, deðilim de, sen beni öyle gördün. Öyle görüyorsun. Sen bana baktýðýnda beni görmüyorsun. Bir hayali görüyorsun.
Hayallini dahi kuramayacaðým kadar güzelsin,
Ben bir gerçeðim,
Hayalimsin,
Kemal, hayalini bozmaktan korktum. Anla lütfen günün birinde o olmadýðýmý anlamandan,beni görmenden, hayal kýrýklýðýna uðramandan korktum.
Gittiðinde hayal kýrýklýðýna uðramadým mý sanýyorsun?
Kemalim, korktum. Günün birinde benim bir insan olduðumu anlamandan korktum. Beni bir tanrýça gibi sevmez olmandan korktum. Sen beni öyle sevmesen, ben buna dayanamazdým.
Peki þimdi niye döndün?
Beni bir insan gibi sev diye, aþký tanrýna, sevdaný bana duy diye,
…….
Kemal
……
kemal susma!
……
Kemal neden susuyorsun, bir þeyler söylesene bana
Söyleyemiyorum. Çünkü söyleyecek söz bulamýyorum. Bu öykünün sonunu oluþturacak cümleyi bulamýyorum
Peki ne olacak?
Bilmiyorum. Galiba bu öyküyü sonlandýramayacaðým ben.
O zaman, sonlandýrma , bu Pazar yazýsýný bir sonu olmasýn boþ ver . Kemal lütfen bizim öykümüz sonsuz olsun.
Olsun.

SONSUZ




"aþk galiba ayný çukura defalarca düþebilmek ve hiç akýllanmamak, baþlangýçla þuan arasýnda hiç birþeyin deðiþmemesi.
Bu yazýda öyle deðil mi, baþlýkla son ayný, o halde arada yazýlanlarýn ya da yaþananlarýn ne önemi var?
aþksa yok."