Çarmýha gerilmiþ, vücuduna dikenli teller sarýlmýþtý. Korkuyordu, bedeninden akan kanlar þimdiden yerde koyu bir birikinti oluþturmuþtu.

Üzerinde deðiþik þeytani simgelerin bulunduðu tahtadan siyah kapý, cehennemde ki çýðlýklarý aratmayacak bir þekilde içeriye doðru açýlmaya baþladý. Siyah kumaþtan yapýlmýþ bir elbisenin kollarý içindeki el kapýnýn kenarýnda göründü. Týrnaklarý kurumuþ kanla lekelenmiþti.

Çarmýha gerilmiþ adam kapýdan yeni giren siluete korku ile kýsýlmýþ gözlerle bakýyordu. Oda karanlýktý ama adamýn gözleri alýþmýþtý geceye. Yeni gelen kiþi bir yetmiþ beþ boylarýndaydý, biraz kilo sorunu varmýþ gibi görünüyordu. Karanlýk adam mekanýn tam ortasýndaki çarmýhýn önünde durup ellerini yukarý doðru kaldýrdý ve üç kez birbirine vurdu. Ayný anda odanýn havasý birden aydýnlandý.

Her yer bembeyazdý, duvarlar, yerler, tavan hatta adamýn çakýlý olduðu çarmýh bile beyazdý. Odaya renk katan birkaç þey ise, o simsiyah üzeri kýrmýzý rünlerle süslü kapý ve yerdeki kan birikintisiydi.

Yeni gelen adam baþýný göðe kaldýrmýþ, ellerini tanrýya yakarýrmýþ gibi yukarý uzatmýþ tavandaki beyaz ýþýk kaynaðýna bakýyordu. Siyah bir kot giymiþ, üzerinde de eski moda kadifeden yapýlmýþ bir gömlek vardý. Düz parlak uzun saçlarý omuzlarýna dökülüyordu. Bakýþlarýný çarmýha gerilmiþ adama çevirdiðinde çivilenmiþ adam gözlerin garip bir yeþillikte parladýðýný fark etti. Suratýnda iki bilemedin üç günlük bir sakal vardý, dudaklarý iriydi ve garip bir tebessümle çarpýlmýþtý.

“Benim niye burada olduðumu merak ediyorsundur deðilmi?”
“Yada neden burada bu þekilde çivilendiðini.”
Sarý saçlý adam baþýný hafif sola yatýrýp çarmýhtaki adamý süzmeye baþladý. Dudaklarýnda hala o çarpýk gülümseme vardý.
“B-b-b ben bilmiyorum” diye kekeledi zavallý adam.
“O zaman ben sana durumu izah edeyim adamým.” Sarý saçlý adam bir adým daha yaklaþtý.
“Bana karþý iþlediðin günahlar için buradasýn!”
“Ama ben si…..” diyecek oldu ki
“Sus, sana sormadan bana cevap vereyim deme bir daha sakýn.”
“Konumuza dönelim” ellerini göðüs hizasýnda birleþtirdi.
“Buradasýn çünkü bana karþý günah iþledin ve bu günahlarýnýn cezasýný çekeceðin yer de burasý, yargýcýnda benim celladýnda.” Yeþil gözler öfke ile parladý.
“Suçunu merak ediyorsundur þimdi deðilmi.”
Çarmýha gerili adam ürkekçe cevapladý
“Evet”
“Seni fazla merakta býrakmayayým o zaman, iyi dinle çünkü bir daha tekrar etmeyeceðim.”
Sarý saçlý adam siyah kotunun arka cebinden katlanmýþ bir kaðýt çýkardý, beyaz kaðýda kýrmýzý harflerle bir þeyler karalanmýþtý, okumaya baþladý.

“Suç bir; anlayýþlý olmak” gözlerini adama dikti ve tek kaþýný beceriksizce yukarý kaldýrdý.
“Suç iki; saygýlý olmak”
“Suç üç; sevecen olmak” tekrar gözünü adama dikti. “seni hergele” devam etti okumaya.
“Suç dört; yalan söylememek”
“Suç beþ; deðer vermek”
Bir süre daha okumaya devam etti
“Ve son suç on üç; sevmek, en aðýrý” alaycý bir kahkaha attý.
“Ýþte þimdi kýzdým dostum hem de çok kýzdým.”
Kaðýdý yere atýp günahlarýný daha iyi anlamasýný istemiþ gibi çarmýha gerili adamýn yüzüne bir tokat attý ve hemen ardýndan göðsüne tükürdü, günahlarýný iade etmek istemiþ gibi.
“Suçlarýn çok aðýr oðlum, buradan sað çýkamayacaðýný bilmeni isterim.” Üzülmüþ gibi baþýný iki yana salladý.
Ýki damla yaþ süzüldü kanlý adamýn gözlerinden, çenesinden yerdeki kan birikintisinin, kendi kanýnýn üzerine damladý. Yayýldý ve yayýldý, kýrmýzý kan birikintisi artýk yok olmuþtu, yerini tuzlu gözyaþýna býraktý.
“Bravo” sarý saçlý adam alkýþlýyordu.
“Günahlarýn için af diledin ve yukarýdaki” eliyle tavaný iþaret ediyordu “seni affetti”
“Ama unutma ki günahlarý bana karþý iþledin” eliyle göðsünü iþaret ediyordu.
“Ve ben seni affetmiyorum oðlum.”
O anda adamýn elinde bir kama belirdi ve hiç vakit kaybetmeden tüm gücüyle sapladý. Kama, eti ve kemiði yardý ve adamýn tam kalbine saplandý. Tek damla kan akmadý bedenden.

“Ýçimde bir þey kalmadý” gözler gözlere kenetlenmiþti.
“Akacak daha fazla kaným kalmadý, son gözyaþýmý da az önce döktüm.” Durdu ve derin bir nefes aldý.
“Saydýklarýn belki senin için günah ama benim için mutluluktu. Piþman deðilim.”
Nefesi zar zor çýktý boðazýndan.
“Þimdi beni öldürmüþ olabilirsin ama inan geri geleceðim.” Ciðerleri boþalmýþtý, gözlerinin gerisinde siyah bir karanlýk büyüyordu.
“Tekrar sana dönüþmeyeceðim!” sarý saçlý adamýn çýðlýðý odada yankýlandý.
Yaralý adam son sözünü söyledi.
“Ben senim Vural ve sende bensin.” Ellerindeki çiviler yere düþtü, çarmýha baðlandýðý dikenli teller çözüldü ve kendisine sarýldý ölmekte olan adam. Bir zamanlar bir baþkasýna sarýldýðý gibi.

Iþýk söndü ve oda karanlýða gömüldü. Tahta kapý bu sefer hiç ses çýkarmadan kendiliðinden kapanýrken üzerindeki kýrmýzý rünler de yavaþ yavaþ solmaya baþladý. Kilitlenmedi bu sefer kapý ve kilitlenmeyecekti bir daha asla.