Ýlkokula ilk baþladýðýnýz günlere dönelim bugün isterseniz....

Ýçimizde garip bir sevinç ve annemizin, babamýzýn eline sýmsýký bir sarýlýþla baþladý eðitim yolculuðumuz.... Beyaz bir papatya tarlasý gibiydi okulumuz..... Merdivenlerde bir kalabalýk belirdi kadýnlý erkekli tertemiz elbiseleri ve bakýmlý, güler yüzleriyle... Kenarda bir yerde yaþlýcana bir adam belirdi elinde pýrýlpýrýl parlayan bir çaný sallayarak....Birden o dalgalanan papatya tarlasý durdu, bölük bölük bir araya geldiler....Ne oluyordu böyle, o çanýn sesinde ne gibi bir gizem vardý da o curcunayý aniden kesebilmiþti anlayamamýþtýk...

Bizden çok büyük bir aðabey o merdivenlerdeki kalabalýðýn yanýndan saygýyla koþarak o kocaman binanýn içinde kayboldu... Kaybolmasýyla çýkmasý bir olmuþtu.... Ellerinde uzun bir direðin ucunda o muhteþem kýrmýzý, beyaz renkli, eþsiz þekilli bayraðýmýz vardý... Hep bir aðýzdan aðabeylerimiz, ablalarýmýzýn söylediði þarkýyý anlamamýþtýk ama sevmiþtik... Sonra öðrendik tabii..

Sonra bizi içinde sýralar olan sýnýflara aldýlar, önceleri korktuk, hatta bazýlarýmýz aðlamaya baþladý annelerinden, babalarýndan ayrýlýyor diye... Güler yüzlü, sýcacýk tavýrlý öðretmenlerimiz yatýþtýrdý bizi, bir kaç gün sonra alýþmýþtýk artýk...Hatta bir an evvel sabah olsa da okula gitsek diye bekler olduk...

Çünkü kara tahtaya beyaz, tozlu tebeþirlerle çizilen o garip þekillerin ne anlama geldiðini çözebilmeye baþlamýþtýk...Ýçimizde garip bir gurur duyuyorduk... Öðretmenimizin her gün daðýttýðý ince uzun beyaz kartonun üstündeki yazýlarý çat pat okumaya baþlamýþtýk....

Bir gün öðretmenimiz günlerden beri çantalarýmýzda getirip götürdüðümüz, neye yaradýðýný bilmediðimiz karton kapaklý, soluk renkli, adýna ALFABE dediði kitabý açmamýzý söyledi...Yaþasýn öðrenecektik artýk bunun neye yaradýðýný.... Ýlk sayfasýnda kocaman kocaman, kapkara bir yazý vardý.....

" UYU, UYU. YAT UYU! "

Aradan seneler geçti hýzla. O annelerimizin, babalarýmýzýn elinden tutup korkuyla karýþýk baþladýðýmýz yolculuk bitmiþti. Þimdi baþka bir yolculuða, kavgaya çýkýyorduk...

Hayat kavgasýna...

Ama bilinçaltýmýzda yatan o kahrolasý cümle ile.....

" UYU, UYU. YAT UYU! "

Bu cümle o kadar etkili olmuþ ki hayatýmýzda hala uyuyoruz biliyormusunuz? Bir dönem kaldýrýmlar bile paylaþýldý, çözümü sokaða çýkmamakta bulup iþi askere býraktýk. Karþý çýkmadýk, çünkü uyuyorduk... Sandýk ki bir kaç gencin yaptýðý eylemlerdi...

Oysa vatanýn parçalanmasý denemesiydi...

Sonra ardýndan bazýlarýnýn aðabeyi çýktý ortaya. Bir yandan Kýbrýs' ý parçalama uygulamasý yaparken, bir yandan da Dünya'nýn en kaliteli ve hastalarýn umudu olan ilaçlarýn yapýldýðý afyonumuzu bahane etti kendi geleceðinin kurtuluþu adýna............
Karþýmýza ; "- Ekemezsin " diye dikildi...
" - Kendi vatanýmda neyi ekeceðime kendim karar veririm..." diyen bir Baþbakanýmýz çýktý karþýlarýna...Bu söz bizi uyandýrdý bir süre. Kenetlendik onun arkasýnda, tek vücut olduk. Dünya titredi, korktu... Yaptýklarýmýzdan ve yapacaklarýmýzdan.
Sonra biz yine uykuya daldýk... Yurt dýþýnda bir çok elçimiz, bürokratýmýz, yurt içinde bir çok aydýnýmýz öldürüldü, ne oluyor diye merak edipte, uyanmadýk... Birçok devlet, o bazýlarýnýn aðabeyleriyle birlik olup bize ambargo koyup elimizi kolumuzu baðlamaya uðraþtýlar senelerce.. Þartlar dayanýlmaz olupta yatak sýrtýmýza batmaya baþlayýnca uykumuz daðýlýr gibi oldu....

Düzelttik sandýk.

Ekmeðimizi, tuzumuzu paylaþtýðýmýz bazýlarý biz uyurken, bayraðýmýzýn önüne paçavralarýný diktiler. " - 15- 20 çapulcunun iþi " dedik uyumaya devam ettik... Biz uyurken 30.000 den fazla evladýmýz ebediyete göç etti.... Sadece yakýnlarý uyandý o uykudan ateþ içlerine düþünce.

Biz uyumaya devam ettik...

Yurdun bir çok yerinde, uðrunda dedelerimizin kanýný verdiði kendi kutsal bayraðýmýz yerlerde sürüklendi, yakýldý, parçalandý, bir kaç uyanýk kalan güvenlik elemanýmýzdan baþka karþý çýkan olmadý.

Uyuyorduk, rüya sandýk.

Bize adý satýlýyor gibi gelen, zamanýnda gerekli yatýrým yapýlmayan iþ yerlerimiz özelleþtirme, güzelleþtirme, sýrtýmýzdaki kambur makyajýyla bir bir el deðiþtirdi, " - Medeniyetler Ýttifaký " kýlýfýyla, din deðiþtirdi yatlarda, yazlýklarda, otel odalarýnda yapýlan pazarlýklarla...

Uyuduk..

Ne de olsa

" UYU, UYU. YAT UYU! "

ile büyümüþ neslin çocuklarýydýk...

Boþverin güzel rüyalardan vazgeçmeyin devam edin uyumaya...

Nasýlsa vatan elden gidince uyandýrýr elin kýçý kýrýk çorbacýsý ...