Bir yaratýlmýþ iken
Baþ kaldýran,
Ýtaat etmeyen,
Tekebbürü seçen
Ýnsanüstü varlýkken,
Aþaðýlanan ve
Derhal kovulan,
Yaratan tarafýndan
Yeri belirlenen
Nankör varlýk!
Ýnsan,
Vicdan ve nefis
Denkliðinde
Kýymet Ýfade eder.
Aksi takdirde,
Tereddüt, yerini alýr.
Kaybeden,
Hüsrana uðrayan,
Olmamak için,
Þu üç koþulu,
Hiçbir zaman,
Ýhmal etmemeliyiz.
Ýnsan olduðun için,
açziyet, tevazu,
Þecaat, sabýr ve
Dirayet,
Temel azýklarýn
Olmalýdýr.
Bu azýklarý,
Þükrederek, bilgi,
Tecrübe, denkliðinde,
Kullanýrsan, asla
Dengen bozulmaz.
Âlemde kaybolmazsýn.
Bu vasýflar,
Senin duygularýný,
Kontrol eden,
Asliyet Olduðunu
Unutur ve enaniyete,
Kapý aralarsan,
Ýþte o zaman,
Omuzlarýna yüklenen,
Ýlahi vuslata,
Katiyen ulaþamazsýn!
Ýnsan haricinde,
Kâinatta her yaratýlan,
Dünyaya gelme,
Sebeplerine göre
Yaþýyorlar.
Fýtratýmýza,
Uygun biçimde,
Yaþayarak,
Bizlere,
Vesvese veren,
Yanlýþa ve yalana
Sevk eden,
Haysiyet ve þerefi
Hiçe sayan varlýða!
Neden paye verelim!
Mükâfat ve ceza,
Dünyada
Yaþayanlar için,
Anlamlýdýr...
Ýmtihan mühletini,
Ýdrak etmeden yaþamak,
Asliyenin,
Ahiret’ te Olduðuna,
Ýtibar etmemekle,
Anlam kazanýr.
Böylesi bir tercihten,
Yaratana sýðýnmak,
Ona el açýp yakarmak,
Piþmanlýktan, bitap
Düþene kadar,
Secdeye kapanarak,
Tövbe etmek,
Bir çözüm olabilir.
Ýdrak ve inkiþaf,
Mürebbilerini,
Unutmadan, yolun
Selametini ve nasýl
Gidileceðinin,
Eðitimini almak,
Vasviyet kazanýmý,
Ýçin bir adýmdýr.
Bülbülün, sümbülün,
Çiçeðin, gülün,
Yapraðýn, topraðýn,
Suyun, güneþe...
Nasýl ihtiyacý varsa,
Ýnsanýn da, güneþi
Yaratana, o nispette
Ýhtiyacý vardýr.
Kuþ ve aðaç,
Gül ve diken,
Su ve balýk dünyada,
Gezegenler,
Kozmik âlemde,
Yol alýrken,
Ýnsan denen varlýk,
Her ikisinde de,
Yol alýyor, düþünenler için.