Bahar olabilsek keþke. Budayabilsek mevsim dönümlerinde yarým bir kol gibi duran eski ama eskitilemeyen aþklarý. Bacaklarýmýza dolanan, silinmez kalemlerle beynimize kazýnmýþ aþýk bakýþlarý silebilsek mucize silgilerle. Dün yaþanan dünde kalabilse bahar gelince…

     Tomurcuk yüklenen aðaçlar gibi hayaller yüklense yüreðimize. Hayalet aþklar dökülüverse, güzden yolunu þaþýrýp kalmýþ yapraklar gibi. Çam iðneleri batmasa düþlerimize. Kalem olsa sevgiliye adanan þiirlere. Kozalaklarý toplayýversek yerden sihirli deðneðimizle; masallardaki mutlu evlere dönüþtürebilsek büyülü kelimelerle…

     Minik bir serçenin gagasýndaki ekmek kadar büyük olsa umutlarýmýz. Didiklesek sevinçleri aþkla. Göðe döndüðünde gözlerimiz maviyle buluþup erisek…Kamaþan gözlerimiz karýþsa güneþin gülümseyen bakýþlarýna, seviþse sarý kollarýyla. Anlaþabilsek keþke, güvercinlerin ürkek sesleriyle. Çok fazla kelimeye gerek duymadan okuyabilsek aþký, aþýðýn dilinde. Üç beþ çapulcu hayalete yüz vermesek bu bahar gününde. Bahar biz olsa, biz bahar olabilsek…

     Toprak ýslak diye korkmasak oturmaktan. Sakýnmasak kendimizi doðadan. Korkularý giyinmeden karþýlayabilsek baharý. Ilýk günlerin muþtucusu yaðmurlar yüklüyken müjdelerle, açmasak þemsiyemizi üzerimize. Dilimizin ucunda bir lezzet, tenimizde ýslak bir seviþe çevirebilsek ürkek kaçýþlarýmýzý. Aþktan korkar gibi korkmasak bahardan. Getirdiði her þeyi karþýlayabilsek olgun bir bekleyiþle. Hazýrlýklý olsak sürprizlere. Aþk gibidir bahar, deðiþir an be an. Döverken dalgalar kýyýlarýmýzý þiddetle, zevk alabilsek dibine kadar yaþayabiliyoruz diye. Kavrulurken bedenimiz ardýndan hararetle, minnet duyabilsek ard arda yaþayabildiðimiz için üþümeyi ve yanmayý…

     Ayaklarýmýzýn baðlarý çözülmese ýssýz patikalarda yürürken. Bahar aþktýr, aþk bahar. Karþýna ne zaman nerede çýkacaðý, kimi nasýl çýkaracaðý hiç belli olmaz. Kuralsýz oyunlarda oynaþan çocuklar olsak nisan güneþinde. Bir mayýs tomurcuðu olup açsak güneþle. Cesaret esse üzerimize lodos ile poyraz ile. Çekinmesek atmaktan o en zor ilk adýmlarý. Asýl kaybýn geri dönmek zorunda kalmak deðil, o ilk adýmý atmamak olduðunu özümseyebilsek…

     Bir gelinciðin nazlý yüzünde canlandýðýnda sevgilinin yüzü kýyamayýp koparmaya oturup karþýsýnda saatlerce izleyebilsek doya doya…Papatyanýn soluk, ay teninde yakalayabilsek sevgilinin tenini. Sakýnmasak dudaklarýmýzý buluþturmaktan o sarý göbekte. Karganýn sesine bet demesek mesela. Saygý duysak sevdiðine serenadýna. Önyargýlarý dayatýlanlarý silsek bir kalemde, baharýn öðrettiklerini yerleþtirsek yerlerine. Koþullar koymadan sevebilsek sevebildiðimizce. Baharý nasýl kabulleniyorsak sürekli deðiþen dengeleriyle aþký da bahar kýlsak bu bahar sindirsek yüreðimize tüm deliliði, tüm deðiþkenliði ile…

     Ýlk sahibinden aþklar peþinde koþmak yerine, son sahibi olabilmeyi istesek bir aþkýn doðan günden . Gazete küpürlerinde okumak yerine dalýversek baharýn tam göbeðine. Sýcacýk günaydýnlarla aydýn olsa günümüz bir ormanýn neþeli cümbüþünde. Bahar biz olsa, biz bahar olabilsek keþke…