bir o vardý, eskiden. bir akþam üstü týkýþ týkýþ insan dolu kredi yurtlar
kurumunun kantininde tanýþmýþtýk, maç izlerken...öyle aniden, öylesine
çabuk ve sýradan bir tanýþmaydý bu..

onunla uzun geceleri sabahlara kavuþtururduk. Uyumaz beklerdik karanlýklar
aydýnlýða kavuþuncaya deðin. Benim eskiden örgütte yaptýklarýmdan tutunda
leblebi çekirdek gibi tükettiðim kadýnlardan ve onun hayat üzerine kurduðu
ilginç varsayýmlardan ve çocukluðumuzdan bahsederdik...harbi duygusaldý
bizimkisi ve þu koskoca þehirde yapayalnýz... biz bunlardan söz ederken
zaten günde doðardý biz de biraz olsun uyumak için yataðýmýza uzanýrdýk...

yukarýda da dediðim gibi o zamanlar yurtta kalýyoruz.. ayný blokta. O
birinci kattaydý ben üçüncü..genelde birinci katýn koridoruna iki sandalye
atar sabahý beklemeye koyulurduk..sahi biz her gece her gece ne konuþurduk
böyle sabahlara deðin...sýkýlmadan...

tavladan pek anlamazdý...her oyunda yeneceðim derdi...bende "ustalar her
zaman kazanýr" derdim...çoðunlukla ben haklý çýkardým öðünmek gibi
olmasýn... ah ah, ama birde onun dediði çýkarsa iþte o zaman usta rezil
rüsvan olurdu...ne de olsa orta da iki mars bir düz yenilgi vardý ...

birbirimize hiç kýrýlmadýk...hiç ama hiç kavgamýz olmadý...birde hiç
sevemedik gerçek anlamda ta ki o, kýzla tanýþýncaya dek...

uzun bir yaz tatili geçirdi sivas`ta... gitmeden önce bir kýzdan söz ederdi
hep ben pek umursamazdým...sonra gittiðinde epey uzak kaldýk, döndüðünde de
anladým ki kýz epey hýrpalamýþ çocuðu...iþlerde yolunda gitmemiþ pek... kýz
þimdi KTÜ`de okuyor sanýrým ne aradýðý var ne sorduðu...bizim ki de unuttum
sanýyor gariban...laf aramýzda ama kýz derinden iþlemiþ belli....

bir o vardý, eskiden..yediðimiz içtiðimiz ayrý gitmezdi...iþ olsun diye
içmez, içtik mi yalaktan içerdik...

onunla konuþmak rahatlatýrdý beni...bütün sorunlarýmý anlatýrdým ve sanki
ona yýkardým derdimi...gerisini o düþünür benden fazla üzülürdü
bana...garip deðil mi?

Ben pek yorgundum hayat denen oyunda...bir türlü kurallara uyamýyordum..hep
oyun bozanlýk ediyordum...bu da epey pahalýya patlýyordu tabi...sonuçta
cezamýzý çektik, iþkencemizi gördük, çekildik bir köþeye oturduk... yalnýz
þu lanet burnumuzu her boka sokmaya alýþmýþtýk bir kere...nitekim böyle
günlerin bir kaçýnda bazý vatansever arkadaþlar kurþunlayýp yola getirmek
istedi beni...vakayý ucuz atlattýk lakin onu beter üzdü bu durum...yýkýldý
koca adam... "harcayacaksýn kendi buralarda boþu boþuna, çek git
buralardan" dedi...çok kýzmýþtý, üzgündü, aðlýyordu... ben gitmedim,
gidemezdim, kaçamazdým iþte... oda bunu biliyordu zaten...

Kýzlarla baþýmý derde sokardým hep... x`in yaþý küçüktü, y hamileydi, t ile
ufak yollu yakýnlaþmaya baþlamýþtýk...bu kadar kýz bir arada olunca idare
etmesi zor oluyordu elbet...

Üçüncü kez kurþunlardan sýyýrmýþtým...artýk benimde kafam bozulmuþ isyan
etmeye baþlamýþtým...çanakkale ye gitmeye karar vermiþtim...onun okulu
vardý olmasa da gel diyemezdim, her þeyi býrakýp benimle gelmesini
isteyemezdim... yalnýzda kalamazdým...x ve y ye teklif götürdüm... her þeyi
feda edip benimle gelir misin? X "evet" dedi, y "koþa koþa"...

Son anda gitmekten vazcaydým...hatta biletlerim bile yandý.. neyse lafý
uzatmayalým çok büyük bir bunalýmdaydým...hiç param yoktu, okula da
gitmiyordum...bu koca þehirde çok zor durumdaydým..birde y nin hamile
olduðunu öðrenince iyice sýkýldým... kafaya koymuþtum artýk daha fazla
yaþamayacaktým... zaten bu oyunu kuralýna göre oynayamýyordum son bir kural
dýþý hamle yapýp kafama bir kurþun sýkacak ve perde diyecektim...

Bu arada zorda olsa y yi kürtaja ikna etmiþ ve 170 milyon bulup ona
vermiþtim kürtaj için...böylece ikinci çocuðumda doðmadan ölmüþ oluyordu...
ondan para almadým ama çektiði sýkýntýlar yerine para verse daha iyi olurdu
herhalde onun açýsýndan...

Bütün bu sýkýntýlý günlerin ardýndan artýk oda dayanamadý ve sivas a çekti
gitti... 3 ayda dönmedi geri... o zamanlarda ben dünyamý deðiþtirmeye
uðraþýyordum olmadý yapamadým...y nin kürtaj olduðu gün ben t ile
beraberdim... y ye hamile kaldýðý için kýzýyordum belli ki... sonra x ve y
ile yollarýmý ayýrdým artýk sadece t vardý..üstelik o da yoktu..yalnýz
sayýlýrdým..her þeyi t ye yüklüyor ondan çok þey bekliyordum ve doðal
olarak t bunun altýndan kalkamadý...iliþkimiz sýradanlaþtý..ne onu ne de
beni doyurabiliyordu bu iliþki... benim gözümde bitmiþti artýk t ile olan
birlikteliðim...

Sonra da bana o pis illet bulaþtý...hep kötü þeyler gelip beni bulmuþtu
zaten hayatta... sonra yurttan da ayrýldým ve üç ay onunla
görüþmedik...aramadým sormadým...onu, rahat býraktým güya... ama o her þeyi
biliyordu ve hiçte rahat deðildi...

Neyse ki bir süre sonra tesadüfen karþýlaþtýk ve bir gece oturup
içtik...ama ben eski ben deðildim artýk; ne öyle yalaktan içebiliyordum ne
de uyumadan günün doðmasýný bekleyebiliyordum...

Sabah kalkýp iþe gittim..o da bütün gece uyumamýþ, biraz olsun uyumak için
benim yataðýma uzanmýþtý...ve o gün bugündür görüþemiyoruz.... ben o
kurtuluþ gününü bekliyorum oda okulunu bitirip bu pis kentten çekip
gitmeyi...eðer deðiþmediyse görmeyeli fikirleri...

Ne diyelim þans...

Belki bir sabah yine acýlarýmýzý bölüþmek sevinçlerimizi katlamak için o
pek az insanýn yaþamak zorunda kaldýðý küçük ve kalabalýk yerlerden birinde
yeniden karþýlarýz ...ölmeden önce son bir kez daha!....