Korkmadým hiç biþeyden yalandan korktuðun kadar.Ýnsanlar neden yalan söylerler ki….Bence iki nedenden dolayý yalan söylerler.Birincisi; eðer karþýsýndaki kiþiden korkuyor ve onun kendine zarar vereceðinden çekiniyorsa,ikincisi; karþýsýndaki insaný seviyor ona doðruyu söylediðinde onu kaybedeceðini düþünüyorsa…….
Pembe yalanlar vardýr denilir zararsýzdýr zannedilir. Yalanýn pembesi sarýsý var mýdýr ki…?Yoktur elbette, yalan yalandýr iþte iyisi kötüsü var mý bunun.Ýyi o zaman herkes pembe yalanlarýn arkasýna saklansýn.Ýnsanlarý yalan söylemeye iten belki de içinde bulunduðu durumdur.Ayrýca bir yalanýn ömür boyu süreceðini de hiç sanmýyorum.Sonuçta yalan arkasýndan baþka bir yalaný getirmez mi?Dünyada zaten yalan almýþ yürümüþ…. Her þey yalan üstüne kurulmuþ….. Her þey yalana zincire vurulmuþ…. Söylersin doðruyu etmez ki beþ kuruþ……Uy dünyaya sende yalan konuþ…..Ýþte böyle….
Ýnsanlar üzülmesin diye gerçekler yerine yalanlarý söylemek, karþýndaki insan doðruyu öðrendiðinde daha büyük hayal kýrýklýðý doðurmaz mý? Ýyide kimse yalan söylemiyor mu? Yalan söyleyen yoktur diye düþünenler de aslýnda yalan söylüyorlar.. Yalan söyleyebilmek insanýna da baðlýdýr tabii..Hem söyleyene hem de söylenene. Dil ne kadar yalan söylese de gözler asla yalan söylemezler anlamasýný bilene… Sende beceremiyorsun yalan söylemeyi. Dilin her ne kadar ’’evet öyle’’ dese de gözlerin ’’hayýr öyle deðil’’ diyor. Neden, neden bitanem yalan söyleme ihtiyacý duyuyorsun ki… Sen ne dersen de benim seninle ilgili her þeyi hissettiðimi neden unutuyorsun. Senin yaþadýklarýný yaþadýðýmý, seninle aðlayýp, seninle güldüðümü bilmiyor musun… Ben sana hiç yalan söylemedim, söylemem de…Çünkü sen benim için farklýsýn, deðerlisin,vazgeçilmezsin…Bana yalan söylemen için hiçbir sebep göremiyorum. Dediðim gibi insanlar ya zarar göreceklerinden yada kaybedeceklerinden korktuklarý için yalan söylerler…Umarým sana zarar vereceðimi düþünmüyorsundur. Doðruyu söylediðinde beni kýracaðýný yada kaybedeceðini mi düþünüyorsun.Korkma canözüm sen beni hiçbir zaman kaybetmiyeceksin…. Son nefesime kadar senin yanýnda olacaðým ben, tabii sen istersen..Zaten senin bana biþi söylemene gerek yok ki…Ben her þeyi biliyorum hissediyorum,sen de bunu biliyorsun…Þu þöylemi diye sorduðumda sana, sen ’’evet öyle’’ derken gözlerin ’’sakýn inanma öyle deðil…Seni kýrmamak için öyle söylüyor’’ diyor..Eðer biþeyler söyleyeceksen yalan olmasýn emi…
Haa þunu da söyleyim .. Kýrýldým mý? sana. Asla sana kýrýlmak mý sence mümkün mü bu? Sen her þeyinle kabulsün, iyinle kötünle, doðrunla yanlýþýnla, gerçeðinle yalanýnla kabulsün… Biliyorsun benim ilkemi ’’Ya hep ya hiç ’’.O nedenle sen rahat ol..Çünkü sen bende hepsin, hep kalacaksýn. Nereye gidersen git nerde olursan ol sen bende hep olacaksýn. Asla hiç olmayacaksýn. Sen istesen de hiç olmayacaksýn. Ýçime, yüreðime öyle bir iþledin ki ordan söküp atmak hiç de kolay deðil.Buna izin vereceðimi mi sanýyorsun. Sana can dedim canözüm dedim ben. Bunu hiç kimse anlayamaz,seni ne kadar sevdiðimi kimse bilemez. Bilmesinler de istemem sen bil yeter.Bir gün gelecek sevgimin gücünü sende anlayacaksýn…..
Dudaklar susmayýnca yalanlar bitmezmiþ bitanem .Varsýn bitmesin senden olsun da nolursa olsun,ben her þeye razýyým.. Senden gelen her þey kabulüm..Ama her þeyi bildiðimi unutma, baþkalarýna oyna ama bana asla …… Çünkü oynamayý beceremiyorsun cansuyum…….