Son günlerde bir haller oldu bana.Ben benmiydim yoksa baþka birimi bilmiyorum.Ýçimde bir korku var ama ne olduðunu bir bilsem.Nefes alamýyorum, sanki boðuluyorum.Sokaklar zifiri karanlýk adým atsam yutacak beni öyle hissediyorum..Korkumu belli etmemeye çalýþsam da korkuyorum iþte.Sevdiklerimi, caným dediklerimi incitiyor kýrýyorum.Ne biliyim iþte elimde deðil.
Tükürüyüm ben böyle kaderin içine.Hiçbir zaman gülmedi ki yüzüme..Felek tokadýný indirdi de indirdi üst üste.Allahaýsmarladýk demek gelmedi içimden kimseye.Biliyordum gitmeyecektim.O kadar çok dua edenim vardý ki !!!! Rabbim geri çevirmeyecekti dualarýný.Bir ara düþündüm sevdiklerime, caným dediklerime, ’’Allahaýsmarladýk hakkýnýzý helal edin’’ demeyi ama bir türlü cesaret edemedim.Onlarý üzmekten, kýrmaktan korktum hep..
Kader iþte kime þikayet edeceksin ki? Yaþanacak ne varsa yaþanmalý,engel olmak ne mümkün.Kadere inat ne varsa yaþanmalý.Öyle yada böyle, iyi yada kötü, yaþanmalý iþte. Ýyiler neyse de kötüler öyle bir koyuyor ki insana .Kaldýrabilene aþk olsun.Çok þey yaþadým, ama hiç altýnda kalmadým. Rabbim öyle bir kuvvet verdi ki,kimse sýrtýmý yere getiremedi, getiremeyecekte..
Batasýca dünya, neden böylesin? Neden bu kadar acýmasýz, bu kadar gaddarsýn.Yüklendikçe yükleniyorsun üstüme. Hiç çabalama, çaban boþuna, sen ne kadar yüklenirsen üstüme ben o kadar kuvvetleniyorum. Yýkamayacaksýn beni, sana asla yenilmeyeceðim. Her ne olursa olsun kazanma zevkini tattýrmayacaðým sana.Çünkü kazanan hep ben olacaðým da ondan. Sevdiklerim için, caným dediklerim için hep kazanacaðým, kazanmalýyým. Rabbimin izniyle bunu da kazanacaðým. Bunun da üstesinden gelmeliyim.Yeni bir kimlik, yeni bir yüzle yaþamaya baþlamalýyým, sýmsýký sarýlmalýyým hayata.Onlar için sevdiklerim, canlarým için. Ben olmazsam olmaz bunu biliyorum..
Hayat kadere inat sil baþtan yaþanmalý diyorlar ya. Bende öyle yapacaðým. Hayatý kadere inat sil baþtan yaþayacaðým..