Soluðun her katresinde
Tenimi okþayan zayýf bir esinti
Zaman çarkýndan
Estanteneler sunmaya baþlamýþtý
Yolun bitmesine ramak kala
Düþünceler peþimi býrakmayandý
Nereye diye soruyordu
Kalan mecalsiz her bir nefes
Nihayetin yaklaþtýðýný söylüyordu
Kanamayan bir yarayý,
Deva bulamayan her organý
Kalan birkaç saç telleri
Fersiz bakan gözleri
Terk edilen zavallý bir kalbi
Tükenen sinede ki tahammülü
Biliyordu zamanýn geldiðini
Aþka hasret yüreðimi silerek
Söylüyordu buraya kadar diyordu
Her güzelliðin tendeki benliðin
Senden uzaklaþan her saadetin
Hazinliðini el sallayarak gösteriyordu
Aþký yaþayan þanslýlarý
Her yaþadýðýný aþk sananlarý
Sevginin bulunmadýðý tamahkârlýðý
Sessizce sineme zerk ediyordu
Ama ben aþka hasretim sinem
Feryat ediyor mühlet istiyordu
Zamanýn ne getireceði bilinmez
Diyordu öyle söylüyordu çaresizdim
Teslim olmak zorundaydým aþka
Hasret kalacaktým onsuz yatacaktým