Koyu ve kalýn çizgiler çiziyorsun
Fikirlerinin altýna.
Her sözün bir ünlemle bitiyor,
Vurgu dolu hecelerin.
Ben buyum,
Böyle kabul et,
Gelmiyorsa iþine
Çek git der gibi.

Daracýk çerçevelere sýkýþtýrmýþsýn
Hayallerini,
Kafanda çizdiðin
Ýlkokul yadigarý
Tüm manzara resimleri;
Bir güneþ,
Ve nereye aktýðý meçhul
Bir dereden ibaret
Köprü bile yok
Derenin iki yakasýnda kurduðun
Köyü birleþtiren.

Ve düþüncelerin;
Ufku bir at gözlüðü ile sýnýrlý,
Bencil,
Önyargýlý.
Dünyanýn merkezinde sen
Ve sence pervane herkes çevrende.
Ne acý…

Egosu yüksek bir hayat seninki,
Defolarýn taktýðýn maskelerle saklanmýyor,
Bir yanýn dikiþ tutsa,
Diðer yanýn çürüyor.

Sen dolanýrken ortalýkta
Küçük daðlarý ben yarattým edalarýnda,
Bir avuç dalkavuk
Baðýrmýyor yüzüne çýplaklýðýný.

Ve aksak yanlarýn
Gün gelip kesmek için yolunu
Pusu kuruyor geçtiðin yerlere.

Ve sen;
O kalabalýk yalnýzlýkta
Biçare gülümsüyorsun
Farkýndasýzlýðýnla
Ne acý…