ÖKSÜZLER BAÞKENTÝNDE SÜRGÜN BÝR KALP

     Kaldýrýmlarýn kalbi aðrýyor,
Sokak lambalarýnýn gözleri kanlý.
Saçlarý sis kokuyor köprü altlarýnýn,
Ve sonra…
Bir alev topu geçiyor þarkýlarýmýn içinden.
Kekeme tren düdükleri sýzýyor geceme.
Senin olmadýðýn gecelerden bana ne…

Bu çürümek mi?
Aðýr aksak kelimeler,
Ölüm döþeðinde dizeler…
Biliyor musun, artýk kafiye aramaya çýkmýyorum akþam üstleri.
Artýk akþam üstleri, þarkýlar da kiralamýyorum.
Yaðmur elimden tutsa,
Gözlerim yeniden gülecek, biliyorum.
Ceplerimde iki damla gözyaþýn,
Dudaklarýmda tadýný saklýyorum.

Dokunduðum her yýldýzda ellerinin izi var,
Ellerin ömrümün en güzel koyu…
Sesine el süremedikçe ben,
Ýçin için çürüyen bir güz yapraðý…
As beni nefesine,
Sensiz kalbim esir bulutlarýn gözlerinde.

Günler gömmüyor ki hasreti?
Ýçimde bir poyraz…
Burasý, öksüzlerin baþkenti
Düþlerde ayaz…
Sus ey gece!
Ey þarký! Al yüreðimden kanatlarýný.
Kalbim aðrýyor,
Yetmiyor artýk bana birkaç yudum aþk avuntusu.
Ve sen yaðmur kokusu,
Damarlarýma ak
Ak ki yýkansýn yüreðimin bin yýllýk tortusu.

Hasretin ateþten gömlek,
Ne vakittir böyle olmamýþtým ben.
Ne vakittir böyle akþam üstleri,
Bir þarkýnýn peþine takýlýp
Gözlerini aramaya çýkmamýþtým sokaklara.
Ama sesin çaðýrýyor beni.
Gülüþlerin çaðrýyor,
Ve sonra…
Ýçimden bir alev topu geçiyor.
Saat geceye çeyrek var,
Yüreðimde bir sancý yumruk kadar.
Gece sýzmadan göðüme,
Bulmalýyým gözlerini,
Gözlerin, tüm öksüzlerin annesi......
Ellerin…
En bildik þarkýnýn güftesi.
Ben gecenin eþiðinde,
Kapýmda hýnzýr bir yoksulluk.
Çaðrýyorum nefesini.

Hasretin, o siyah sýzý, aþkýmý biliyor
Kalbim bir yanardað þimdi.
Sen beyaz, inadýna bembeyaz…
Aydýnlýk bir kokun var genzimi dolduran,
Adýný ne koysam?
Yoksun þimdi ama…
Düþecek sûretin bir gün çocuk uykularýma.
Aþk ekiyorum geceden,
Umut biçiyorum gün doðumlarý.
Umut olmasa söyle, bu kimsesizliðe dayanýlýr mý?
Canýmý yaksa da uçurumun bakýþlarý,
Gece, gözlerimi yutsa da,
Bu kara kýþ bitecek bir gün.
Baharýn saltanatý yakýn, biliyorum,
Hazýrla bayraklarý,
Ömrümüze sokulacak baharýn elleri,
Aþkýn büyüsü saracak yüreðimizi büsbütün.

Þimdi kaldýrýmlar kederliya,
Hani sokak lambalarý elleri kangren,
Ýçimde yýlan gibi kývrýlan karanlýk varya hani
Geçecek deðil mi?
Saracak deðil mi kanayan yaralarýmý ellerin?
Ve sonra…
Biz iki aykýrý yolcusu bu aþk gemisinin,
Hiç kullanýlmamýþ dizeler aramak için,
Yeni ülkeler keþvetmeye çýkacaðýz
Gözlerimizde masal kokusu,
Aþkýn imzasýný atacaðýz göðün merhametli kalbine.