Sensiz Yaþamak

Uzatýyorum ellerimi, yoksun.
Yüreðimde yumruk gibi bir sýzý…
Ne yana baksam, uçurum…
Neye dokunsam, buz daðý…
Üþüyorum.
Ardýnda bir bozgun býrakýp nereye gittin kim bilir?
Susuyorum.
Sözcükler dudaklarýmda esir.
Bil ki, toprak sensiz eskisi gibi cömert deðil.

Uzatýyorum ellerimi, yoksun.
Gözlerimde hýçkýran bir çocuk…
Ýçimde, en derinlerimde asRLIK BÝR BOÞLUK…
Dayanamýyorum.
Nerdesin?
Nerde o senli sabahlar?
Nerde inadýna haykýran sesin?
Ve o aydýnlýk þarkýlar…
Özlemek dedikleri bu olsa gerek,
Her gün kokunu getiriyor rüzgârlar,
Yaðmurlara karýþýyor nefesin.
Sensizliðe alýþamýyorum.

Þehir kapayýnca gözlerini,
Seni düþünüyorum.
Gün, geceye yaslayýnca baþýný,
Odalara sýðamýyorum.
Çaresizlik… dedikleri bu olsa gerek!
Kalbim parçalara bölünüyor,
Boðazýmda bir þey düðümleniyor,
Sensiz yapamýyorum.

Ellerimi uzatýyorum, yoksun.
Bir gelsen, bir gelsen… bitecek oysa bu meymenetsiz yalnýzlýk.
Ah, ah bu sancýlý ayrýlýk!
Yüreðine dokunamýyorum günlerdir,
Ýçimi ýsýtan gülüþüne sarýlsam…
Yok ki baþucumda gözlerin.
Pencereden eylül sýzýyor içeri,
Çürüyor yüzüm; sesim eskiyor.
Zaman, alev alev yanýyor.
Dudaklarýmda bir özlem þarkýsý…
Bu gözyaþlarý da neyin nesi yanaðýma süzülen?
Ya bu acý... ömrünü ömrümden sürgün eden?
Yaram aðýr,
Gittiðin günden beri yüreðim saðýr.
Hayallerim sersefil,
Günler artýk geçmiyor mu ne?
Yaþamak, o eski yaþamak deðil!

On günde bir asýr yaþadým; yaþlandým sanki.
Karlar yaðdý içime,
Ardýndan dev bir ayaz…
Sabahlarý sensiz uyanmak,
Nasýl bir acizliktir anlatýlamaz.

Özlemek, ateþlerde yanmakmýþ yeni öðrendim.
Aðlamak, denizlerde boðulmakmýþ, nerden bilirdim.
Her þeyi erteliyorum,
Sen gelmeden gülmek yok, duyuyor musun?
Mevsimlerden sonbahar,
Sen de yoksunya…
Artýk þarkýlarýn ne anlamý var?
Hasret aðýr…
Sen gittin gideli, yüreðim saðýr.

Ellerimi uzatýyorum, tutmuyorsun.
Hüznün elleri deðiyor saçlarýma,
Sana aðlýyorum.
Sûretin düþüyor duvarlarýma,
Nefesin geziniyor odamda.
Yitik bir çocuðum uzaklarýnda.
Hayallerim sersefil,
Günler artýk geçmiyor mu ne?
Yaþamak, o eski yaþamak deðil.
Hasibe Gezgin
26.09.2002
Seninle bir yolculadým gülen gözlerimi. Senli anýlara hayata tutunuyorum þimdi. Uzaktasýn belki; aramýzda daðlar var, yollar var… Ama yüreðim kanatlanýp geliyor her sabah senin þehrine. Bil ki, bu küçük kýz seni çok özlüyor abi.