Diyorsunuz ki;
Ölünce de bitmiyor ki fakirin çilesi.
Demek öyle...
O vakit zengin olmak adýna
Tez zamanda,
Zatýma bahþedilen
Her türlü özelliðimi
Sadece zengin olmak
Adýna sarf edeyim ki,
Fakir olmaktan kurtulayým.
Öyle ya hem dünyada rezil
Ve hem de ahirette...
Bu nasýl bir terazi ki,
Hep aðýr basýyor varlýk tarafýna...
Þöyle bir düþündüm,
abitlerin, ariflerin,
Zahirlerin, erenlerin,
Hak aþýðý velilerin
Hiç bir varlýklarý olmadýklarý halde,
Kanaat gibi en yüce hazinenin
Müntesibiydiler, o geldi aklýma...
Üç gün karnýna açlýktan
Taþ baðlayan
Bir yüce peygamber
Kendine ikram edilen her þeyi
Suffe ashabýna gönderirdi
Fatýma ve ilmin kapýsý Ali
Ýftar için bir taneye hasrettiler
Alcýk öyle yüce bir duygu ki
Ýnsana insanüstü sýfat kazandýran
Nar’ý her zaman hatýrlatan
Aþký Cemalullah için yaþatan
Tenden maddeyi azat etmek
Her soluðun da, ona kavuþmak
Ne derler kaygýsýný silkip atmak
Ýþte böyle bir þeydir yokluk
Bakýyorum etrafýma...
Hiç kimsede bir yamalýklý
Urba göremiyorum...
Herhalde bu konuda sizinle
Biraz farklý düþünüyoruz...
Ama þiiriniz gayet güzel
Ve keyif vericiydi... Tebrikler...