Hep yalnýzken mi gelir insanýn aklýna,paylaþýlan o güzelim anlar?
Kahveye eþlik eden sohbetler,komþu evlerinden gelen sesler...
Hatýrlýyorum; büyük tahta bir çatal kapýsý vardý, dedemlerin köydeki iki katlý eski evlerinin- yalnýzým yine, ne yalnýzlýðý yapayalnýzým ben çocukluðumu düþündüðümden belli- gýcýrdayarak açýlan.Eski sözcüðü önceden kaldýklarý ev manasýnda deðil, gerçekten eski bir ev artýk o ; bakýmsýz, tahta kurularýyla paylaþýlan tahtalarýnýn arasý açýlmýþ bir ev.
Dedem iyi sayýlýr ya, ninem yarý kötürüm, beyne giden kýlcal damarlar iþlevsel deðil, eskilerin gel git akýl dediði bir halde.Kimi zaman en küçük ayrýntýlarý bile hatýrlarken çoðu zaman bizi bile tanýmýyor.Evin durumu da ninemden farklý deðil, boyalarý dökülmüþ, eþyalar süklüm püklüm...
Dört göz evin içinde dedem,ninem bir de bizdik; annem, babam ve üç kardeþ...Ama ne üç kardeþ, kök söktüren cinsinden- kök sökmek hakkaten zordur deneyenler bilir,düþünün artýk yaramazlýðýn boyutlarýný-birbirinden ayrý kalýnca görmek isteyen, biraraya gelince de öldürmek isteyen evlere ziyan üç afacan.
Hanay denir, ahþap taban tahtalarýyla kaplý bir salonu vardý evimizin,biz ordan oraya koþturur dururduk.Öyle koþturup oynarken biz güya,ninem elinde terlik kovalardýbizi susturacak ya!... Geç gelseymiþ biraz dünyaya iyi bilardocu olurmuþ ninem; o terlikten kaçma þansý olmaz çünkü.Duvara, kapýya,üçüncüde mutlaka toruna.-Semih( Saygýner) iyisin gene ucuz kurtuldun.-
En son bir kaç ay önce gördüm ninemi, beli iki büklüm.Gelmeyiþimizden aramayýþýmýzdan þikayetçi."Bir gelseniz de sesinizi , soluðunuzu duysam" diyor."Unuttunuz iyice beni, yokluðunuz aha þuramý eritiyor" diyor göðsünü göstererek.
Ah be ninem!Sesimiz varken terlik elinde koþturan, ses olmayýnca gelseler diye kývranan."Tamam ninem, sen kaynat yine pekmezi , ayvalarý atmadan yetiþiriz kanýmca"
Ninem daldý yine.Son zamanlarda ne dinlediðini anlýyor, ne de biliyor söylediðini...
Sevgili ninem, Allah þifa verse de biz coþsak koþtursak, sen yine terlikle koþsan peþimizden.

Saðlýcakla ve duayla...