Uyanýyorum yeni bir baþlangýca.
Tüm kirlerimin tozlarýný alýp
Ayýrýyorum
Aklara, karalara...
Karanlýðýn ok yaðmuruna tutuluyorum
Silindikçe yarasý acýyor diye.

Býrakmalý
Kirliler kirli kalmalý
Temizler ayrýlmalý..
Yo, hayýr
Temizleri kirlilerin arasýna býrakmalý
Onlar karanlýklarýn koyuluðunu hafifletmeli...

Silkiniyorum sabah mahmurluðuyla
Gönlümün çapaklarýný silip
Yýkanýyorum buz gibi suyla.
Karanlýk yaným üþüyor, aklarým ferahlamada...

Yýkanmalý,
Yýkanabilmeli en karanlýk anlarda
Korkmamalý
Üþümekten ve hasta olmaktan
Ya da sarýnýp bir çarþafa
Beklemeli hastalýðýn gelmesini ve gitmesini hastalýk hastalýðýnda...

Kalkýyorum
Yeni adým atan bir bebek edasýyla
Sendeliyorum önce
Sonra
Bir adým, bir adým daha derken
Yürümeye koyuluyorum inatla.

Ýnsanoðluyum
Hayata uyur, uyanýrým elbet sonsuzluða.
Ve gün gelip “gün” olur
Silkinir kalkarým ýþýða
Yürürüm
Karanlýkla inat, karanlýðýn akýna...