-1-

Yalnýz, yýldýzlar gördü,
liseli savrukluðumuzu;
rüzgarý etekler getirdi,
ömürde bir kereliðine.

Ýnce kavislerin odaðýnda
buluþ/an noktalardýk.

Süre baþladý,
içimizden bile sayamadýk.

-2-

Yýldýzlar olmasa yalnýzdýk...

-3-

Büyümedik biz, zaman küçüldü.
Suç zam/an/ýn.

-4-

Utangaç etekler rüzgar göndereli
meltem eser denizden
imbat olur adý,
karada.

Yýl dört,
Ýzmir'de imbat inadýna eser, lise biter
etekli bir kýz zamana küser...

Geniz, Gediz'le birlikte yanar;
kulak uðuldar,
burun sýzlar.
ve Ýstanbul'a kalýr boðaz,
yalnýz ona yakýþýr.

Suda bir üniversite boðulur,
suç zamanýndýr yine.

-5-

Ýmbat hâlâ eser;
yýldýzlarýn olmadýðý bir gece,
kirpikler döner gözün içine.

Üniversite kokar deniz,
üniversiteli kusar karaya.

Yýl beþ olur
ama yýldýzlar olmaz bir gece;
Ýzmir'de yalnýzlýk, denizin koynunda uyur,
yalnýzlýk o gün bugündür
denizin koynuna sokulur.