Sen hiç yorulma yýllar sonra olur ya bir gün
Hatýrlamak zorunda kalýrsan hüzün yaþama
Býrak topraða, bir kâðýda, gecenin ýssýzlýðýna
Kalmasýn içinde ne varsa hatýrlatmasýn sana

Biz sevmekten, en son nefesimize kalsak ta
Hastalýklardan bizar olsak ta sen asla anma
Öyle ki yüreðinin mütenahi köþesinde koyma
Bir þiir, bir þarký, gecenin hicranýný unuttursun

Belki bir sabah geleceksin lakin kiminle olacak
Yüreðinde en mahfuz biçimde sakladýðýn sevgin
Kimlerin üzerinde açacak, þiirsel bir abide olacak
Her aný seninle olacak, yalnýzca seninle þakýyacak

Býraktýðýn her izin kalýbýný çýkartýyorum þiir olarak
Öyle ki okuyanýn yüreðinde hüzünler fýþkýracak
Ahu figanýnda kaybolacak, her vakit seni anacak
Bir aný roman olacak her okuyan aþka kanacak

Sen habersiz olacaksýn bunlardan sevdalýnla
Kol kanat olup uçacaksýn hýçkýrýðýn gelmesiyle
Unutulmazlarda býraktýðýn izler seni anacaklar
Kulaklarýn çýnlayacak, yüreðin de kýpýrtý olacak

Býraktýn birden, bensiz kimliðimle çýrptýn attýn
Karanlýðýn karelerini sen yaþattýn öyle salýndýn
Kendinden uzaklaþtýrdýn, þiir zevki býrakmadýn
Yalnýzlýðýnla baþ baþa kaldýn, gecelerde daldýn