En zarif iðne oyasýnýn deðirmen misali zamaný
Diþlileri arasýnda öðütürken aþiyaný göz hazýrý
Seyrederken yüreðin çeperlerinden sýzýntý akar
Katlanýlan çileler bir, bir dizilir film serüveni gibi

Gül kokusu ellerin parmaklarý hayatý dokurlar
Ýlmek, ilmek rýzayý bari hakikatine eriþmek için
Topraðýn kývamýnda ki tevazu coþkunun hazzýný
Analýðýn meþkini, kýz olmanýn huzurunu baðýþlar

Ýnsan olmanýn, insanlýða kavuþmanýn reçetesi
Bu kadar zarif bir þekilde tanzim edilmiþ gülü
Koklamanýn, onlarýn dilinden anlamanýn halidir
Buna bigane kalan insan, en bedevi bir beþerdir

Onlar bir aþktýr, sevdadýr, yaðmurdur, karanfildir
Güzelliðin tek adresi, kâinatýn bahçesi deðerindedir
Sulbün banisi, sabilerin kanadý, þefkatin elçisidir
Onlar hayatý anlamlý kýlan en deðerli bir hazinedir

Bu güllerin kýymetini idrak edemeden solduranlar
Acýmasýzca yapraklarýný kopartýp ortalýða saçanlar
Reklâm aracý ederek kullanan nice betbahlaþanlar
Bunlar bizim analarýmýz, bacýlarýmýz bire gafiller

Yüreðim öyle yanýyor ki bir bilseniz bu kýzlarýmýzla
Ekranlarýn kanlý tuzaklarýnda, entrikanýn odaðýnda
Masum gönülleri bir çýrpýda çalarken akbabalarýn
Ne kadar masum kaldýklarýný öylece þaþýrýp kalýyorum

Gözlerimden kanlar gelseydi, yüreðim hançerlenseydi
Diþlerim parçalansa, týrnaklarým kerpetenle sökülseydi
Mavzer kurþunlarý her bir tarafýmý delik deþik etseydi
Görmeseydim, þahit olmasaydým her bir kepazelikleri