Bütün benliðimle ruhumu arýyorum. Karmaþýk ülkede yaþamanýn bedeli bu olsa gerek. Ýþte böyle çýldýrýyor ruhum. Bir kaybettimmi bulamýyorum bir daha.. Saðlýklý bir çocuk geliþirken içten dýþa geliþir. Ýlk önce iç organlarý büyür sonra dýþ organlarý. Saðlýklý Ülkelerde de bu böyledir ve böyle olmalýdýr . Benim ülkemde maalesef tam tersi oldu. Önce dýþtan büyüdü. Ne yazýkki Ýç organlarý saðlam deðil. bir yumruk yese veremli hasta gibi yýðýlacak oracýkta.. 1 kuruþluk ekmeðe 100 kuruþluk paltoyu sattýrdýlar.Ýþte bütün sorun burdaydý. Bimiyorki birgün kýþ gelecek. Karný tok olsa dahi o kýþ soðuðunda donup oracýkta ölecek. Ne yapmalý bilmiyorum. Kendi ruhumu kaybetmemek için susmammý gerekiyor. Ne yapmalýyým acaba diye düþünüyor insan. Birileri seslense bana çýkýþ yolu olacak. Belkide cesaretlenek Tüm insanlar. Bak iþte Ruhumu kaybettim yine. bilmediðim bir zamanda ve bilmediðim bir yerde. kim sebep oldu buna? Baðýrýyorum iþte bu ülke yi sen yönetme. Benim bedemim ve ruhum senin elinde deðil ey hükümet. Yaslan ve arkana beni dinle. Yaratýcý ol biraz. Bak öðren nasýl yönetilir bir ülke. peþkeþ çekilmez kimseye. Bu ülke için Emek verenleri hiçmi görmedin? Ne kazanacaksýn bu ülkeyi satmakla . ilk önce iç organlarýný geliþtir. kendini saðlamlaþtýr. Elini çek cebimden ve birazda sen koy benim cebime, hep benden gitmesin. Bana güzel bir hayat sunmak zorundasýn . yoksa kaybederim ruhumu ve bir kiþi kaybederse inan bana devamý gelir. Sonra ne yapacaksýn ey yönetici. oturup kendi kendinimi yöneteceksin. olacaðý budur zaten. Ama benim ruhumu kaybettirme sakýn. Bir gittimi ruhum bir daha gelmez. Unutmaki benim kalemim var. Ruhum olmasada parmaklarým çýldýrmýþçasýna sarýlýr kaleme ve parmaklarým ruhumdan birþeyler öðrenmiþtir. O parmaklar ne yazacaðýný çok iyi bilir.
Gülcan Bila