Sensin o biliyorum.Bilmiyormuþ gibi davranma.
     Sensiz o.
     Sensin benim ay ýþýðým,sensiz benim yalnýz gecelerimin arkadaþý,
     Sensin yaðmurlu günlerde þemsiyem,soðuk günlerde beni ýsýtan, sýcak günlerde beni serinleten.
     Sensin be sensin.
     Anlamýyormusun hala, nasýl yanýyor bu yürek senin için.
     Yoksa anlýyorsunda anlamamazlýktan mý geliyorsun.
     Seviyorum Seni.
     Bu iki kelimeyi içimden sana her tekrarladýðýmda, içimden birþeyler kopup geliyor sana.
     Seni her düþündüðümde bir parçamý koparýp alýyorsun benden.
     Ama ben hep seni düþünüyorum.
     Seni düþündüðüm zaman senin soðukluðun yayýlýyor mahallenin boþ ve ýssýz sokaklarýna.
     Sensin benim hayat kaynaðým,sensin beni yaþatan, bana tekrar hayatý sevdiren,
     Sensin benim ilk kez biri için aðladýðým, beni geceleri uykudan sýçratan sensin.
     Onca gülün arasýndan seçtiðim sensin.
     Kaldýr kafaný bak bir etrafýna beni göreceksin.
     Senin yanýnda nasýl deli divane olduðumu, nasýl senden bana yaklaþmaný beklediðimi göreceksin.
     Ama ben bunu görecekmiyim bilemiyorum.