Ben senin gölgende yeþerdim.
Bin Kýzýlýrmaða deðiþmem kaderimi
Yorgun bir askerdin, hayat denen cephede yýllarca savaþan,
Kaç siperde kurþunlarýn sancýsý ile yürüdün.
Mavi bir gülümseyiþtin sen aynalardan yüzüme yansýyan.
Senindi bu kahkahalar....
Bin bir gece masallarýndan arta kalan bir tebessümle içtim denizini.
Ruhuma sýkýþtýrdým yalnýzlýðý paylaþtýðýn gökyüzünü..
Sarhoþ rüzgarlarýn tesellisiyle umutlar eskittim sokaklarýnda
Ey 7i tepeli þehir,
Ey aziz Ýstanbul,
Faili meçhul sevdalarýmýn katili,
Olmayacak dualarýmýn mucizesi,
Ey Ýstanbul...
Karambole sürülen ömürlerin öksüzlüðü,
Buzul çaðlarýndan kalma bir suskunluk ile türküler saklarsýn,
Kýyamet gününde haykýrmak için.
Tedavülden kalkmýþ masallarla kandýrýrsýn
Yarým yamalak bir yürekle topraðýna düþen bedenleri.
Ey 7i tepeli þehir,
Faili meçhul sevdalarýmýn katili,
7 kocalý Hürmüz’üm,
7 baþlý yalnýzlýðým benim...

Döngüsel bir sürgün bu...
Rüyalarýmda fethe çýkarým seni.
Fatih`in bir gemisini çalýp surlara demir atarým.
Sisli bir devir daim arasýnda ararým payýma düþen yarýnlarý,
Yaþanmýþlýklara yenik düþmüþ dünleri býrakýrým ayak izlerimin yerine
Aðlama duvarlarý yaparým..
Hiç bir sevda tomurcuðuna deðiþmem bana verdiðin azaplarý.
Senden kaldý gölgemdeki aþk hüzünleri.
Fatih`in bir gemisini çalýp,
Bendeki küfürbaz þehre kürek çekeceðim.
Bin yýldýz doldurup çantama seni çizeceðim bulutlara
Hiç kimseye benzemeyen bir silüet Ýle
Sen olacaðým bilmem kaçýncý ayin bilmem kaçýncý gününde

Ey 7 tepeli þehir aziz Ýstanbul,
7kocalý Hürmüz’üm,
7baþli yalnýzlýðým....
Hüseyin Avni ÇAKMAk