Kuraklaþan bir gönlün sahibiyken, halim
El vermiyordu ki, nerde kime ne diyeyim
Pervasýzlýðýn izleri, henüz silinmemiþken
Nasýl dert yanayým, hayâyý unutmuþken

Kimsenin olmadýðý tenha iklim kuþaðýnda
Vicdaným iflas ediyor, enem kuþatýyordu
Görünmezlerde yaptýklarým katlanýyordu
Ruhum feryat ediyor, bizarlýðý yaþýyordu

Nasýl bir kiþilikti, þekilsizdi, zevk öndeydi
Haramlar her nedense çok cazip gelendi
Kurallarý ihlal etmekte sevincin nedeniydi
Baþarýlan iftihar vesilesi olan avuntulardý

Nihayetinde iþimi her halükarda görendim
Kim ne haldeymiþ hiç katiyen ilgilenmezdim
Gördüðünü zannedendim bir görmeyendim
Hakikatin ne olduðunu bilmeyen bir sefildim

Cazip olan her þeyde gözüm kalýr asýlýrdým
Olmuyor mu sinsi tuzaklar kurar avlanýrdým
Gözyaþýna aldýrmaz bir sýrnaþýklýk sanýrdým
Tatminliðimle salýnýr kimselere aldýrmazdým

Süratle gelen araba, kaldýrým da öðrenciye
Öyle bir çarptý ki, havalanan kýz yere yýðýldý
Kol, bacak anlamsýz, o güzel beden cansýzdý
Nurlu bir yüzün sahibi, tesettür müdavimiydi