Herkese tekrar merhaba ,

Belki biraz geç oldu ama size dünyanýn en kutsal insanlarý olan Annelerimiz hakkýnda çok ama çok güzel bir yazý yazmaya karar verdim.....
Öncelikle tüm dünyadaki Annelerin Anneler Gününü kutluyorum ...

Ben önce kýsaca bana göre Annelerimiz hakkýndaki düþüncemi anlatmak istiyorum .
Her þeyden önce bizi karnýnda taþýyan ayný zamanda çalýþan, belinin aðrýsýndan ve bebeðinin tekmelerinden uyuyamayan, tüm dünyanýn en muhteþem koruma ve geliþme bölgesi aslýnda Anne karný. Onlarýn yüreðinde iki kiþi için bir kalp, iki kiþi için sevinip üzülen bir gözyaþý seli ile birlikte dünyaya geldiðimiz ilk anda bizi sýcacýk yapan sevgisi ile hiçbir zaman bulunmayacak kadar nadir bir çiçek Annelerimiz. Ayrýca düþmanlara karþý kendini bizim için feda edecek devrilmez ve yýkýlmaz bir duvar gibi Annelerimiz ...
Sonuçta her þeyimiz aslýnda Annelerimiz nedense en çok sevdiðimiz bize bakmak için hiç durmadan çalýþan bir makine Annelerimiz ...

Dünyanýn her köþesinde farklý duygularla olsa bile nedense yeni doðan ilk bebeðin tek düþünebileceði veya hisleriyle yanýnda olmasýný istediði Annelerimiz sizce bugün ne durumdalar.
Bugün ülkemiz için savaþmýþ olan sýrtýnda bebek omzunda mermi elinde nasýr dolu bir tarih yazmýþ olan annelerimize o kadar çok þey borçluyuz ki bunu ödeyebilmenin imkaný olabileceðini hiç sanmýyorum...
Neyse sizi fazla sýkmadan esas konulara gireceðim, beni birazcýk tanýdýysanýz yine eleþtiri yine eleþtiri olacak ama gözlerinizden akan yaþlarýn anneniz içinde akmasýný diliyorum...

Yýl 1978 Güneydoðunun baðrýnda yeni bir sevgi doðuyor güneþe bakarak gözyaþlarý dökerek.
Adý Umut oluyor küçücük bebeðin nasýl bir umut olacaðýný kimse bilmese de.
Yavaþ yavaþ büyüyor ama büyürken ne zorluklar yaþanýyor ondan baþkasý bilemez belki, ayaklarýnda çorap yok üstünde yýrtýk elbiseler sanki þimdiden hayata meydan okuyor körpecik yüreði ile bir duvar gibi geçilmez oluyor birden. Okul baþlýyor demeye kalmadan her sabah yolda harçlýðýna dadanan bir gurup gençten dayak yemekten kurtulamýyor. Annesi her seferinde mosmor yüzlü oðlunu gördükçe içten içe bitmekte ama bir þey yapamamanýn sýkýntýsý içinde eriyor buz gibi. Bir sabah takip ediyor okula giderken oðlunu birden yolda büyük çocuklarýn oðlunun yolunu kestiðini görüyor Anne tam çocuða vuracakken çocuklardan birine öle bir tokat iniyor ki arkasýndan bir seferinde yere yýkýlýyor çocuk o darbeyle. Çete dedikleri beþ altý kiþilik kendini bilmezler bu dehþet ve oðlunu koruma arzusu ile duran kiþinin bir kadýn olduðunu görünce þok oluyorlar ama ellerindeki býçaklarla saldýrmaya devam ediyorlar kadýna. Anne eline aldýðý bir sopayla bütün çete elemanlarýný bir güzel evire çevire dövüyor. Annesinin bu tanýnmaz hali karþýsýnda oðlu sanki hiç yýkýlmayacak bir kale gibi sevgiyle bakýyordu gözlerinde yaþla. Bu olaydan sonra Anne oðluna korkunun ve ölümün sadece Allah katýnda yeri var kimseden korkma demesi ile neþeli güzel günler baþlýyor hayatta. Çocuk artýk yeterince büyümüþ nedense bazý konularda Annesine zýt gitmekte olduðunu bile bile ona karþý bir savaþ vermeye baþlýyor. Bunu hepimiz yaþamýþýzdýr muhakkak. Þunu anlamak gerekir ki belli bir yaþtan sonra insanlar kendilerini koruyabileceklerini sanmakta çok yanlýþ düþünüyorlar. Artýk Askere gitme vakti yani Ana kucaðýndan sonra ilk defa uzun bir ayrýlýk vakti geldi çattý, gitmeden sevdiði kiþiyle niþanlandý gelince düðün olacaðýnýn hesabýný yapmaya baþladý. Ayrýlýk hiç bu kadar zor olmamýþtý belki hem kendi hem Annesi için... Gözlerden dökülen yaþlarýn kalplerdeki buruk sevginin tarifini yapabilecek hiç kimse yoktu nedense.
Kendisi bile bu kadar zor olacaðýný düþünmemiþti belki. Son vedalaþmalardan sonra ayrýlýk zamaný hýzla baþladý...
Günler günleri kovalarken Umut’ un askerliðini yapacaðý yer o zamanlarýn en tehlikeli bölgelerden biri Güneydoðu bölgesi.. ( Yer olarak Belirtmiyorum )
Her þey zamanla akýp giderken Anne kucaðýndan uzakta sevdiðinin sevgisinden noksan bir þekilde devam ediyordu yaþamak her ne kadar yaþanmasý zor olsa da.
Artýk 18 ay gibi bir zaman tüm zorluklara raðmen bitmek üzereydi ve gecenin en acýmasýz, hayatýn bir daha yaþanamayacak kadar zor olan bir görevin bitirilmesi gerekliydi. Komutanlarýnýn emri ile sýcak temasa geçtikleri ( Vatan Hainler ) yani teröristlerin tuzaðýna düþtüler bilmeden. Saatlerce yaðmur gibi kurþun geliyordu her yandan ama bir türlü durmak bilmiyordu. Birden acý bir feryatla her þey durdu nasýl olduysa. Tam yüreðinden yedi kurþunu Umut artýk bitti bütün her þey tüm eziyetler ama geride býrakýlan insanlar Annesi, sevdiði, Ailesi her þey bitti karardý gözleri Al bayraða dökülen kanlarý yýldýzlarý solduran bakýþlarý ayý kör eden nefesi ile bitti birden bire...
Haber tez duyuldu Umudun ýþýklarýný bekleyenlere, yürekler daðlandý sevda denizinde, elleri tutamadý Ailesinin yýkýldý kan kýrmýzýsý gelinliði sevdasýnýn.
Annesinin söylediði sözle irkildi sanki yerinden ay, yýldýz, güneþ,þimþek gibi çöktü yüreðine
Ben seni bugünler için mi büyüttüm, Ama feda olsun bütün çocuklarým vatan uðruna derken sadece Eþi bulunmaz bir Þehit olarak gömdüler kara topraða Gelinliði üzerinde kaldý karanlýðý aydýnlatan ... Umudun ismi kaldý sadece geride ....

Þimdi bu iþin benim tarzýma geçelim.
Biz ki tarih boyu ne düþmanlara karþý durmuþuz. Elimizde silahla deðil yüreðimizle çarpýþmýþýz. Annelerimiz sýrtýnda çocuk elinde top mermisi ile ayaðýnda çarýk olmadan yürümüþ binlerce yýl peki ya sonuç ...
Sonuç þu Atalarýmýzýn bize armaðan ettiði bizi savaþýp ta yenemeyen hain bir düþmanýn þimdi yaptýklarýna bir bakýn. Memleketi her geçen gün kötüye doðru sürükleyen bir dilenciye çeviren zihniyetin Annelerimizin deðerini anlamamasýna þaþýrmadým doðrusu.
Ama bu insanlarý buradan sürmek hatta aleme ibret olsun diye topunu asmak gerekli bence.
Sen kimsin kardeþim benim oyumla gelip Beþ yaþýndaki kýza tecavüz eden adamý serbest býrakýyorsun sen kimsin devletin parasýný benim paramý çalaný hapislerde krallar gibi yaþatýyorsun sen kimsin kardeþim binlerce þehidimin yavrumun öðretmeninim katiline paþalar gibi bakýyorsun milliyetçiyiz diyerek vataný satanlara karþý durmuyorsun sen kimsin kaç paralýk bir adamsýn bu memlekette emekli maaþý kuyruklarýnda Annemizin ölmesine sebep oluyorsun... Ama sen þunu unutma ki bir gün öyle bir tokat iner ki yüzüne bir daha kalkamazsýn ayaða fazla sürer sanma bu koltuk sevdan yakýnda gidersin aðlaya aðlaya ...

Her neyse ben Dünyanýn en muhteþem yüreklerine, kýzdýðý zaman yýkýlmayan sevgilerine, hiçbir zaman bizi unutmayan gözlere ve tüm þehitlerimize, al bayrak için kanlarý dökülen sokak ortasýnda çantasý çalýnan, ellerinde kalemle savaþan tüm ANNELERE bu mutlu gününüzde önünüzde eðilmekten ellerinizden öpmekten baþka bir þey yapamadýðým için özür diliyor ANNELER GÜNÜNÜ kutluyorum ...

Saygýlarýmla ,